۳.و عن سعيد بن جبير عن ابن عمر احسبه رفعه، عن النبى(ص):المرأة فى حملها إلى وضعها إلى فصالها كالمرابط فى سبيل اللّه و إن ماتت فيما بين ذلك، فإنّها اجر شهيد؛ ^۱

۰.رسول خدا فرمود:زن از هنگام باردارى تا هنگام از شير گرفتن كودك، مانند رزمنده در راه خداست و اگر در اين مدت جان دهد، پاداش شهيد دارد.

۴.المرأة إذا حملت كان لها أجر الصائم القائم المخبت المجاهد فى سبيل اللّه، و إذا ضربها الطلق فلاتدرى الخلائق ما لها من الأجر فاذا وضعت كان لها بكل مصة أو رضعة أجر نفس تحييها، فاذا فطمت، ضرب الملك على منكبيها و قال استأنفى العمل؛ ^۲

۰.زن وقتى حامله شد، ثواب روزه دار عابد -كه در راه خدا جهاد مى كند خواهد داشت. و هنگامى كه درد زايمان گرفت، موجودات نمى دانند او چه پاداشى دارد. وقتى فارغ شد، هر شير دادن يا مك زدن به سان زنده كردن يك جان ارزش دارد. وقتى كودك را از شير گرفت، فرشته اى به كتفش زند و گويد: عمل را از سرگير.

غالب زنان، اين مراحل را احراز مى كنند و بدين جهت، بهشتى خواهند بود. بسيار مستبعداست كه گفته شود پس از كسب اين مقام، چنان بدى بر آنان غلبه دارد كه مجدداً خود را جهنمى مى سازند. بر اين اساس، اين دسته از احاديث نيز با روايات ذكر شده، معارضه خواهد داشت.