آفتاب رى

مهدى حسينيان قمى

حضرت عبدالعظيم حسنى(ع) از منظرامامان معصوم(ع)

شخصيتهاى بزرگ به گونه اى هستند كه هر چه به آنان نزديك تر شوى و ژرف تر بنگرى، بيشتر به آنان ارادت مى ورزى و ارزشمندى و ارجمندى آنان بيشتر متجلّى مى گردد، تا آنجا كه سرسپرده آنان، مى شوى و عشق به آنان همه وجودت را فرا مى گيرد.
حضرت عبدالعظيم حسنى(ع) نمونه اى از اين شخصيتهاست. در ابتدا مى پندارى او را شناخته اى كه اين اندازه در چشم تو بزرگ شده است، ولى هر چه بهتر كاوش مى كنى و ابعاد شخصيت وى را مى شكافى، بيشتر تحت تأثير او قرار مى گيرى، محو مقام رفيع او مى شوى و در برابرش به كرنش مى افتى و اختيار از كف مى دهى و تازه مى فهمى كه تنها تو چنين نيستى؛ هر كس كه به اين راه پا نهاده و نگاهى به اين شخصيت والا افكنده، دل داده، سرسپرده و نزديك شده است.
با كمى تأمّل در زندگى او، ارزشها و فضيلتهاى اين راوى بزرگ در برابرت مجسم مى شود و تو را در پيشگاه اين سلاله زهرا(س) به تعظيم وا مى دارد.

موضوعى بسيار چشمگير است. چاپ اول اين كتاب در سال 1422ق . در بيروت، از سوى دارالهادى در 155 صفحه منتشر شده است.

چهارم. مسند حضرت عبدالعظيم حسنى(ع)

تأليف عزيزاللّه عطاردى - عليرضا هزار
اين كتاب در دو بخش «درآمد» در 121 صفحه و مسند عبدالعظيم حسنى در 132 صفحه، سامان يافته است. نويسندگان در ابتدا بحثهاى مقدماتى، معناى مسند، تاريخچه مسندنويسى، تاريخ زندگى حضرت عبدالعظيم، معرفى چهل نفر از مشايخ و راويان حضرت عبدالعظيم را ذكر كرده اند.
و در بخش مسند، روايات منقول از حضرت عبدالعظيم(ع)، بدون هيچ نظم خاصى ذكر شده اند. در مجموع 118 حديث همراه با ترجمه فارسى آنها در اين كتاب گرد آمده اند.
مؤلفان كوشيده اند حتى الامكان روايات را از مصادر اصلى حديث نقل كنند و كمتر از بحارالانوار يا ساير جوامع روايى نقل حديث كرده اند.
در احاديث اين كتاب نيز تكرارهايى به چشم مى خورد كه غالباً ناشى از ذكر تقطيعات حديث است؛ براى نمونه، حديث 39 مسند، گفت وگوى حضرت موسى بن عمران با خداوند را به تفصيل نقل مى كند و احاديث 40 تا 46 هم فقراتى از همان گفت وگو را نقل مى كند.
براى تسهيل استفاده از مطالب كتاب، فهرست آيات، روايات، اعلام، مصادر، موضوعات كلى احاديث نيز براى كتاب فراهم آمده است.
اين كتاب در سال 1382 از سوى كنگره بزرگداشت حضرت عبدالعظيم(ع) در 312 صفحه ضمن منشورات كنگره منتشر مى شود.