الف) تبليغ

ايشان رهبرى روحانى قلب پايتخت كشور شيعه يعنى امامت جماعت مسجد ملا ابوالحسن ـ جدّشان ـ معروف به مسجد حوض نزديك بازار تهران را به عهده داشتند كه خود مرحوم ملا ابوالحسن مجتهد تهرانى آن را از املاك شخصى خود نقشه برداشته و به طورى كه نقل كردند ساخته است. در اين مسجد اعتقادات و احكام و اخلاق و معارف دينى را خود ايشان و نيز گويندگان مذهبى براى مردم بيان مى‏كردند و مرحوم شعرانى براى تجديد بناى مسجد خيلى زحمت كشيدند تا به صورت فعلى درآمد.

تفسير نورٌ علي نور ج1

گزاره‏اى از حيات علمى

آية الله شعرانى در مقدمه ترجمه نفس المهموم نگاشته‏اند:
چون عهد شباب به تحصيل علوم و حفظ اصطلاحات و رسوم بگذشت و اقتداءً بأسلافى الصالحين من عهد صاحب منهج الصادقين از هر علمى بهره بگرفتم و از هر خرمنى خوشه برداشتم، گاهى به مطالعه كتب ادب از عجم و عرب و زمانى به دراست اشارات و اسفار و زمانى به تتبّع تفاسير و اخبار، وقتى به تفسير و تحشيه كتب فقه و اصول و گاهى به تعمّق در مسائل رياضى و معقول، تا آن عهد به سر آمد.
لَقَدْ طُفْتُ في تِلْكَ المعاهِدِ كُلِّهاوَسَرَّحْتُ طَرْفي بَيْنَ تِلكَ المعالمِ
ساليان دراز شب بيدار و روز در تكرار هميشه ملازم دفاتر و كراريس و پيوسته مرافق اقلام و قراطيس بودم. ناگهان سروش غيب در گوش اين ندا داد كه علم براى معرفت است و معرفت بذر عمل و طاعت؛ و طاعت بى اخلاص نشود و اين همه ميسّر نگردد مگر به توفيق خدا و توسل به اوليا، مشغولى تا چند؟
علم چندان كه بيشتر خوانىچون عمل در تو نيست نادانى^۱
نويسنده چهره درخشان گويد:
يكى از علماى شيعه كه خود در رشته‏هاى مختلف علمى، حوزه درسى دارد و داراى دقت نظر است حضرت آية الله شعرانى را خواجه نصير عصر معرفى مى‏كرد و مى‏گفت هيئتِ فلاماريون را از فرانسه به فارسى ترجمه كردند و براى جمعى در مدرسه عالى سپهسالار [مدرسه عالى شهيد مطهرى] كه يكى از آنها خودم بودم درس مى‏گفتند و اين دانشمند اضافه مى‏كند كه در زمان مرحوم مدرّس (اعلى الله مقامه) سيّد حسن مدرّس دستور داد آية الله شعرانى در مدرسه عالى سپهسالار رياضى تدريس بفرمايند و نقل شد در مروى فلسفه تدريس مى‏فرمودند. ^۲
همو مى‏افزايد:
يكى از اساتيد عاليقدر كه اخيراً در دانشكده الهيات تدريس مى‏كرد و بدرود حيات
گفت به نگارنده گفت: آقاى شعرانى قولى است كه جملگى برآنند. و نقل شد كه در دوران عمر ـ جز مقدارى از آن را ـ تا يكِ بعد از نيمه شب به مطالعه و تحقيق و نگارش مى‏پرداختند چنان‏كه خودشان هم به عبارت ديگر نگاشته‏اند و در اين قسمت اخير به خاطر بيمارى آن مرحوم، مطالعات و زحمات نسبتاً كم شده بود ولى ادامه داشت و سعى داشتند در احياى معارف دين مقدّس اسلام و مذهب حقّه جعفرى اثنا عشرى به هيچ وجه كوتاهى ننموده و كمال جدّيت را بنمايند و در حدود سى سال در منزل و خارج از منزل، حوزه درس داشتند و سطوح را بتمامها خصوصاً جلدين كفاية الاصول مرحوم استاد المحققين حضرت آية الله العظمى آخوند ملا كاظم خراسانى را تدريس مى‏فرمودند... و فقط اسفار اربعه صدرالمتألهين شيرازى رحمه‏الله را شبها در منزل تدريس مى‏نمودند و ممكن بود گاهى در اثر تقاضاى طالبان فضيلت، درسى اضافه شود؛ زيرا تا آنجا كه در خور استطاعت ايشان بود اگر براى استفاضه در رشته‏هاى مختلفه علمى و فنونى كه در آن تبحر داشتند به ايشان مراجعه مى‏شد دست ردّ به سينه كسى نمى‏گذاشتند. ^۳
به گفته صاحب چهره درخشان (ص 11 ـ 16) اشتغالات علمى علامه شعرانى را پس از ادراك حوزه علميه تهران، قم و نجف و بازگشت ايشان به تهران در سه محور مى‏توان خلاصه كرد:

1.ترجمه نَفَس المهموم، تهران، ۱۳۷۴ ق، كتابفروشى علميه، مقدمه، ص ۲.

2.چهره درخشان، ص ۹ ـ ۱۰.

3.همان، ص ۱۰.

نام منبع :

تفسير نورٌ علي نور ج1

پدیدآورنده :

ابوالحسن شعرانی (پديدآورنده)

سایر پدیدآورندگان :

صادقي، محسن؛ مروي، عباسعلي

تعداد جلد :

2

ناشر :

سازمان چاپ و نشر دارالحدیث

محل نشر :

قم

تاریخ انتشار :

1384

نوبت چاپ :

اوّل

تعليقات علامه شعراني بر روض الجنان و روح الجنان

نتیجه جستجو برای « »