97. «جَعَلَ اللّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرامَ قِياماً لِلنّاسِ...»
روض الجنان: ... و كعبه را براى ارتفاع و علوّش كعبه خواند لأنَّها اَعلى مَوْضِعٍ فِى الاَرْضِ؛ بلندتر جاست در زمين. ۱
1145. علامه شعرانى: يعنى زمين اطراف خود مانند مسجد الحرام نه همه زمين مكه؛ زيرا كه كوه ابوقبيس از آن بلندتر است. ۲
101. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْياءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤكُمْ...»
روض الجنان:... و در وزن اشياء چند قول گفتند: كِسائى گفت: وزن او افعال است، جز آن است كه صرف او بستدند تشبيهاً بِحَمْراء و صَفْراء... . ۳
1146. علامه شعرانى: [صرف او بستدند:] منع صرف كنند. ۴
103. «ما جَعَلَ اللّهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَ لا سائِبَةٍ وَ لا وَصِيلَةٍ...»
روض الجنان:... و دليل ديگر بر آنكه مشركان مجبّر بودند، آن است كه خداى تعالى از ايشان حكايت كرد كه ايشان خواهند گفتن: «سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شاءَ اللّهُ ما أَشْرَكْنا وَ لا آباؤنا وَ لا حَرَّمْنا مِنْ شَيْءٍ...» ؛اگر خداى خواستى ما شرك نياورديمى و نه پدران ما، و چيزى به آن حرام نكرديمى بدون او، در دگر آيت گفت: «وَقالَ الَّذين اشْرَكُوا لَوْ شاءَ اللّهُ ما
عَبَدْنا مِنْ دونه من شَىْءٍ نَحْنُ وَلا اباءُنا حَرَّمْنا مِنْ دونه من شَىْءٍ» . پس هم مشرك بودند هم
قَدَرى تا در حقّ ايشان اين مثل معنى محقّق شد كه: مَعَ كُفْره قَدَرىٌّ. ۵
1147. علامه شعرانى: مَثَل است درباره كسى كه عيب بزرگى در او باشد و ديگرى آن را ناديده انگاشته، عيب كوچكتر را به روى او فراكشد. ۶
1.روض الجنان، ج ۷، ص ۱۶۴.
2.روح الجنان، ج ۴، ص ۳۴۲.
3.روض الجنان، ج ۷، ص ۱۷۳.
4.روح الجنان، ج ۴، ص ۳۴۷.
5.روض الجنان، ج ۷، ص ۱۷۵ ـ ۱۷۶.
6.روح الجنان، ج ۴، ص ۳۴۹.
