سوره انعام

«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»

روض الجنان: انس مالك روايت كند كه رسول صلى‏الله‏عليه‏و‏آله گفت: هيچ سورت بر من فرود نيامد به يك بار مگر سورة الأنعام و خداى تعالى مرا و شما را به اين سورت عزّى داد كه پس از آن ذلّ نبود، در اين سورت دحض* حجّتِ مشركان كرد و وعده داد، وعده‏اى كه خلاف نكند.
كعب الأحبار گفت: خداى تعالى افتتاح تورات به معنى اين آيت كرد** كه: «اَلْحَمدُ للّهِ الَّذى خَلَقَ السَّموات وَالاَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلماتِ والنّورَ ثمَّ الَّذين كَفَروا برَبّهِم يَعدِلُون» ، و ختمش به معنى اين آيت*** كرد: «وقُلِ الْحَمْدُ للّهِ الَّذى لمْ يَتَّخِذْ وَلَداً ولمْ يَكُن لَهُ شريكٌ فى المُلْكِ ولمْ يَكُنْ لَهُ ولىٌّ مِنَ الذُّلّ وَكَبّرْهُ تكبيراً» . ^۱
1173. علامه شعرانى: * «دحض» باطل و ويران كردن است و علت فضل اين سوره همين است كه حجت كفار را باطل كرد و چون در آيات آن تأمل كنى دانى كه بيشتر از ساير سوره‏ها در ادله اصول دين احتجاج فرموده. و فضل اصول بر فروع و معقول بر
منقول از اين روايات ظاهر مى‏شود. ^۲
1174. ** در آغاز تورات گويد كه در اول خداوند آسمانها و زمين را آفريد. ^۳
1175. *** وصيتهاى حضرت موسى عليه‏السلام كه در آخر سفر تثنيه مذكور است، در معنى با اين آيه مطابق است. ^۴
روض الجنان: رسول عليه‏السلام گفت: سورة الانعام اَنْزَلَه كرد بر من دَفْعةً واحِدةً، به يكبار، در شيعت* او هفتاد هزار فرشته از آسمان بر زمين آمدند. ^۵
1176. علامه شعرانى: [در شيعت او:] در مشايعت او. ^۶

117. «ما قُلْتُ لَهُمْ إِلاّ ما أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ...»

روض الجنان: ... نبينى كه آن كس كه گويد: فُلان متوفّى است از اطلاق او هيچ مقبوض ندانند و نه نيز خفته جز مُرده. ^۱
1171. علامه شعرانى: يعنى از اطلاق اين كلام ذهن كسى به مقبوض نمى‏رود و به خفته هم نمى‏رود و غير مرده چيزى به ذهن نمى‏آيد. ^۲
روض الجنان: ... تو به چيزى حاضرى و بر همه چيزى گواى و رجوع معنى همه با عالمى باشد. ^۳
1172. علامه شعرانى: يعنى با صفت علم. ^۴