149. «قُلْ فَلِلّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ فَلَوْ شاءَ لَهَداكُمْ أَجْمَعِينَ»

روض الجنان: «قُلْ فَلِلّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ» ، آنگه حق تعالى گفت: يا محمّد بگو اين كافران را كه بيامده‏اند و با تو احتجاج مى‏كنند به امثال اين خرافات و محالات تعلّل مى‏كنند در كفر خود به جَبْر و آنگه ايشان و پدرانشان كافر براى آن‏اند كه خداى از ايشان كفر خواست كه شما را در امتثال اين مقالات و محالات حجّتى نيست بر خداى، بل خداى را بر شما حجّت است حجّتى بليغ رسيده به آن جا كه قطع اعذار و شبهات كند و خداى را حجّت نباشد بر كافران تا چنين نگويند كه ما گفتيم... . ^۱
1296. علامه شعرانى: يعنى آنچه ما طايفه شيعه مى‏گوييم اگر آنها هم بگويند حجت خدا بر كافران تمام است، اما اگر بر سخن خود كه جبر است اصرار ورزند حجّت خدا تمام نباشد. ^۲

150. «قُلْ هَلُمَّ شُهَداءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللّهَ حَرَّمَ هذا...»

روض الجنان: واو آن شبهه دليل گمان برد. ^۳
1297. علامه شعرانى: يعنى گمان برد كه آن شبهه دليل صحيح است چون درست امعان نظر نكرده است. ^۴

152. «وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْيَتِيمِ إِلاّ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ...»

روض الجنان: «حَتّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ» ، «حتّى» غايت نيست در آنكه مال يتيم را تا به آنگه تعرّض نشايد كردن اِلاّ عَلى اَحْسَنِ الوُجُوه. ^۵1298. علامه شعرانى: «حتى» غايت ولايت است كه از آيه مستفاد مى‏گردد. ^۶
روض الجنان: اند جايگاه. ^۷
1299. علامه شعرانى: چند جا. ^۸

145. «فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»

روض الجنان: ... و محرّمات بسيار است چون سباع و هرچه ناب و مخلب دارد، و آنچه مسوخ است چون پيل و كپى... . ^۱
1294. علامه شعرانى: مسوخ غالباً حيواناتى هستند كه هيئت بدن و تركيب آنان عجيب و نادر و از ديدن آنها نوعى وحشت يا نفرت عارض مى‏شود يا موجب شگفتى و اعجاب مى‏گردد، و در عدد آنان اتفاق نكردند و رواياتى كه در شماره آنان وارد است مرحوم مجلسى در بحار آورده و گويد همه آنها به اصطلاح علما ضعيف است و ما گوييم در تحقيق آن فايده شرعى نيست و فيل و سوسمار و غير آنكه در روايات ضعيف از مسوخ شمرده‏اند نزد علماى شيعه حرام است خواه نام آن را مسوخ بگذاريم يا نه. كپى بوزينه است. ^۲

146. «وَ عَلَى الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُما...»

روض الجنان: «وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ» ، و باز نمود كه از گاو و گوسپند پيه برايشان حرام بود از هر نوع پيه كه در شكم باشد از ثرب و پيه كُلى... . ^۳
1295. علامه شعرانى: «ثرب» پيه شكم است و «پيه كلى» پيه كليه‏ها. ^۴