35. «يَوْمَ يُحْمى عَلَيْها فِي نارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوى بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ...»

روض الجنان: «يَوْمَ يُحْمى عَلَيْها فِي نارِ جَهَنَّمَ» ، عامل در نصب «يومَ»، عذاب باشد، اى بَشِّرْهُمْ بِاَنْ يُعَذَّبُوا بها يَوْمَ الْقيمَةِ، گفت: بشارت ده ايشان را به عذاب در روزى كه اين سيمها و زرهاى ايشان بتابند در آتش دوزخ. ^۱
1532. علامه شعرانى: از اين آيه معلوم مى‏گردد كه جمادات هم در قيامت محشور مى‏گردند و آن عالم شبيه عقل مدبّر و نفس زنده اين جهان و قوه مفكره او است كه همه چيز بدن در او جمع است از جماد و نبات و حيوان وهم صاحب مال را حاضر كنند و هم مال او را، چنان‏كه فرمود: «وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ» . ^۲
روض الجنان: پهلو آور. ^۳
1533. علامه شعرانى: «پهلو آور» به معنى پهلو دار و بزرگ پهلو است، مانند تناور به معنى بزرگ تن. ^۴
روض الجنان: به بَر استون بنشست. ^۵
1534. علامه شعرانى: يعنى كنار ستونى. ^۶
روض الجنان: رَبَذَه. ^۷
1535. علامه شعرانى: «ربذه» نام مكانى است كه ابوذر را بدانجا نفى كرده بودند و همانجا درگذشت. ^۸