1033
تفسير نورٌ علي نور ج2

در گنداب هم آهنگى دارد. ۱
2365. ************ در اين سه مرغ تسبيح مطلق است و نصيحتى يا موعظه اى از آن نقل نكردند. ۲
2366. ************* معروف است كه كركس عمر دراز دارد و زبان حال او اين است كه هر چه عمر دراز باشد عاقبت فنا است. ۳
2367. ************** عقاب در بلنديهاى دور از آبادى منزل مى كند. ۴
2368. *************** در كلامى كه به جلوزك نسبت داده است و هم خواندن فاتحه به پرستو، مناسبتى ظاهر به نظر نمى رسد و سيد مرتضى (عليه الرحمة) نظير آن را انكار بليغ فرموده گويد: «فامّا القول بأن الجرى نطق بانه مسخ بجحده الولاية فهو مما يضحك منه و يتعجب من قائله والملتفت إلى مثله»، ۵ و در عرائس ثعلبى به جاى جلوزك قبره آمده است ۶ پس جلوزك مصحّف چكاوك مى باشد و مؤلف اين حكايت را از اهل سنت نقل كرده است تا حجت تمام باشد. ۷

17. «وَ حُشِرَ لِسُلَيْمانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الاْءِنْسِ وَ الطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُونَ» .

روض الجنان: محمّد بن كعب القرظى گفت: در اين آيت ما را روايت كردند كه لشكر گاه سليمان صد فرسنگ بود، بيست و پنج فرسنگ انس را بود، و بيست و پنج فرسنگ جنّ را، و بيست و پنج فرسنگ وحش را، و بيست و پنج فرسنگ مرغان را. و او را هزار خانه بود از آبگينه بر چوب نهاده، سيصد خانه را زنان آزاد در بودند و

1.روح الجنان، ج ۸ ، ص ۳۸۶.

2.الانتصار، ص ۲۹.

3.عرائس، ص ۲۶۲: «و إذا صاح القنبر قال اللهم...».


تفسير نورٌ علي نور ج2
1032

از اهالى آن خانه متنفر مى شود. ۱
2357. **** طاووس خود پسندى كرد و بر زشت رويان فخر نمود، پاى زشتش دادند. ۲
2358. ***** «صرد» را به فارسى و ركاك گويند گويى همه مرغان كوچك تر از خود را گناهكار و مستحق تعذيب مى داند. گويند مانند آنان بانگ مى كند و چون نزديك او مى شوند بر آنها مى جهد و به منقارى نيرومند آنان را درهم مى شكند. ۳
2359. ****** «فرستك» پرستوك است از سرما مى گريزد جايى خانه مى سازد و چون زمستان شود آن را رها كرده و به جاى گرم مى رود و در تابستان به خانه اوّل باز مى گردد و عمل خود را بار ديگر مى بيند، مانند آنكه انسان باز زنده شود عمل خويش را دريابد. ۴
2360. ******* كبوتر و قمرى در فضاى آسمان پرواز مى كنند. تسبيح آنان مناسب فضاى گشاده و بلندى آنها است؛ چون هر چه بالا روند خداوند بالاتر از آنها است. ۵
2361. ******** باج ستاندن سبب دل سردى رعيت و موجب ويرانى ملك است زاغ و زغن هر دو به زمستان بر بوستان مى گذرند و آن را ويران مى بينند، برخلاف بسيارى از مرغان كه نشاطشان در بهار است. ۶
2362. ********* «اسفرود» ترجمه قطا است، بانگ و آواز ندارد. ۷
2363. ********** «ببغا» طوطى است ما او را در غير قفس نمى بينيم و دنبال معاش رفتن او را در بلاد خود مشاهده نمى كنيم. ۸
2364. *********** «بزغ» ترجمه ضفدع است و ذكر او در ميان مرغان طرداً للباب

1.روح الجنان، ج ۸ ، ص ۳۸۵.

2.روح الجنان، ج ۸ ، ص ۳۸۶.

  • نام منبع :
    تفسير نورٌ علي نور ج2
    سایر پدیدآورندگان :
    صادقي، محسن؛ مروي، عباسعلي
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 148234
صفحه از 1440
پرینت  ارسال به