2482. ** «پست» آرد جو و امثال آن است و غالباً آن را بريان كرده و مى خورند، به عربى سويق گويند و مردم زمان ما قاووت، و آن لغت تركى است. ۱
55 . «لا جُناحَ عَلَيْهِنَّ فِي آبائِهِنَّ وَ لا أَبْنائِهِنَّ وَ لا إِخْوانِهِنَّ...» .
روض الجنان: «لا جُناحَ عَلَيْهِنَّ فِي آبائِهِنَّ» ، گفت: بزه اى نيست بر زنان در باب ترك حجاب در پدرانشان، يعنى اگر از پدر روى باز نپوشند، باك نيست. ۲
2483. علامه شعرانى: استثناى پدر و ساير محارم دليل آن است كه روى از ديگران بايد پوشيد. ۳
58 . «وَ الَّذِينَ يُؤذُونَ الْمُؤمِنِينَ وَ الْمُؤمِناتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِيناً» .
روض الجنان: «وَ الَّذِينَ يُؤذُونَ الْمُؤمِنِينَ وَ الْمُؤمِناتِ» ، آنگه گفت: و آنان كه ايذا كنند مردان مؤمن را و زنان مؤمنات را به چيزى كه ايشان نكرده باشند از دروغى و بهتانى و غيبتى... ضحّاك و سُدّى و كلبى گفتند: مراد جماعتى متهتّكان بودند كه به شب بيرون آمدندى و دنبال زنان و پرستاران داشتندى، چون ايشان به قضاء حاجتى رفتندى انگشت در ايشان زدندى اگر بايستادندى مقصود خود از ايشان حاصل كردندى و اگر زجر كردندى ايشان را، بگريختندى. زنان اين شكايت با مردان بگفتند مردان با رسول بگفتند، خداى اين آيت فرستاد. ۴
2484. علامه شعرانى: [انگشت در ايشان زدندى] كنايه از هزل گفتن است. ۵
1.روح الجنان، ج ۹، ص ۱۷۳.
2.روض الجنان، ج ۱۶، ص ۱۵.
3.روح الجنان، ج ۹، ص ۱۷۵.
4.روض الجنان، ج ۱۶، ص ۲۰ ـ ۲۱.
5.روح الجنان، ج ۹، ص ۱۷۹.