ايشان، گفتند: مَناص يعنى؛ بگريزى. چون روز بدر عذاب به ايشان فرود آمد، بر عادت گفتند: مناص، خداى تعالى آيت فرستاد «وَ لاتَ حِينَ مَناصٍ» . ۱
2566. علامه شعرانى: اين تفسير با آنكه يقين داريم سوره ص مكى است و جنگ بدر پس از هجرت به نظر صحيح نمى رسد، و حديث ابوطالب مؤيد آن است كه در مكه نازل شد. ۲
7. «ما سَمِعْنا بِهذا فِي الْمِلَّةِ الاْخِرَةِ إِنْ هذا إِلاَّ اخْتِلاقٌ» .
روض الجنان: «ما سَمِعْنا بِهذا فِي الْمِلَّةِ الاْخِرَةِ» ؛ ما نشنيديم اين حديث در دين آخرينان... «إِنْ هذا إِلاَّ اخْتِلاقٌ» ... گفتند: نيست اينكه محمّد مى گويد، «إِلاَّ اخْتِلاقٌ» ؛ و آن دروغ فرو بافتن باشد، يقال: هذا كلامٌ مخلُوقٌ و مُخْتَلقٌ و مُخْتَرقٌ و مُخترعٌ، اذا كانَ كذباً، او مُضافاً الى غير قائله، يعنى؛ محمّد اين دروغ مى گويد بر خداى. و اشارت در «هذا» به قرآن است براى اين ايهام روا نداشتيم كه قرآن را مخلوق خوانند جز كه قرينه اى گويند با او كه بدانند كه مراد به مخلوق مُحدث است تا وصف نكرده باشند قرآن را به آنكه مشركان گفتند. ۳
2567. علامه شعرانى: يعنى آنكه ما قرآن را قديم نمى گوييم و آن را آفريده پروردگار مى دانيم باز از گفتن لفظ مخلوق بر قرآن پرهيز مى كنيم چون يك معنى مخلوق دروغ است و اگر بگوييم قرآن مخلوق است توهم اين معنى مى شود مگر آنكه به قرينه بيان كنيم مراد از مخلوق محدث است نه دروغ. ۴
11. «جُنْدٌ ما هُنالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزابِ» .