2715. ** يعنى پوشيد درخت سدره پيغمبر را، و تعبير به «مأوا» فرمود چون بر آنجاى كه پيغمبر بود سايه افكند. ^۱

18. «لَقَدْ رَأى مِنْ آياتِ رَبِّهِ الْكُبْرى» .

روض الجنان: «لَقَدْ رَأى مِنْ آياتِ رَبِّهِ الْكُبْرى» ، گفتند معنى آن است كه: لَقَد راى الايَةَ الْكُبرى مِنْ اياتِ رَبِّهِ. ^۲
2716. علامه شعرانى: اين آيه دليل مضمون آيه اول است كه «ما زاغَ الْبَصَرُ وَ ما طَغى»^۳ چون كفار مى گفتند چشم او چيزى به توهم و تجسم خيال دريافته است وحقيقت نبود آنچه ديد، خداوند مى فرمايد دليل صحت رؤيت او آيات بزرگ پروردگار است كه در تجسم خيال تصور نمى شود. و نظير اين در آيه «ما كَذَبَ الْفُؤادُ ما رَأى»^۴ گذشت.

19. «أَ فَرَأَيْتُمُ اللاّتَ وَ الْعُزّى» .

روض الجنان: گاه گاه از او حَيْس ساختى. ^۵
2717. علامه شعرانى: «حيس» خوراكى است. ^۶
روض الجنان: مويها «برافلاخته». ^۷
2718. علامه شعرانى: يعنى پريشان كرده. ^۸
روض الجنان: ضحّاك گفت: «عُزّى» صنمى بود غَطَفان را. سعيد بن ظالم نهاد براى ايشان، و سبب آن بود كه او به مكّه آمد قريش را ديد كه سعى صفا و مروه مى كردند تا

است كه آيه راجع به معراج است و در مجمع البيان گويد:
قال (الحسن) و عرج بروح محمد الى السماء و جسده فى الأرض و قال الأكثرون وهو الظاهر من مذهب أصحابنا والمشهور فى اخبارهم إن الله تعالى صعد به جسمه عليه السلامإلى السماء حيّا سليما حتى رأى مارأى من ملكوت السموات بعينه. ^۱

13. «وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرى» .

روض الجنان: در زير هر برگى اَند هزار هزار كُردُوس فرشته است. ^۲
2713. علامه شعرانى: «كردوس» فوج لشكر. ^۳

15. «عِنْدَها جَنَّةُ الْمَأْوى» .

روض الجنان: «عِنْدَها جَنَّةُ الْمَأْوى» ،* گفت: جنّت مأوى نزديك آن درخت است. عبداللهِ عبّاس گفت: بر دست راست عرش است و آنجاى شهيدان است... . عبداللهِ زُبير گفت: يعنى جنّت الْمبيت؛ يعنى شبگاه ايشان باشد نه مهمان رهگذرى باشند، چنان بودند كه اگر در بهشت شب بودى هم آنجا بودندى. مُحمّد بن الكعب الْقُرَظىّ در شاذّ خواند: «عِنْدَها جَنَّهُ الْمأوى»، به «ها» على الفِعْلِ، يعنى سَتَرَهُ، أىْ سَتَرَ النَّبيَ صلى الله عليه و آله. ^۴ **
2714. علامه شعرانى: * در قرآن كريم اين آيه مقدم است: «إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ»^۵ اما مؤلف آن را مؤخر آورده است تا تفسير سدره يكجا كند. ^۶