17. «وَ الْمَلَكُ عَلى أَرْجائِها وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ» .

روض الجنان: از علىّ بن الحسين زين العابدين (عليه الصّلاة والسّلام) روايت كردند كه او گفت: خداى تعالى عرش بيافريد چهارم چيز، براى آنكه پيش او سه چيز آفريده بود: هوا و قلم و نور، آنگه چهارم عرش بيافريد از الوان مختلف نورى سبز كه رنگ سبزى از اوست، و نورى سرخ كه رنگ سرخى از اوست، و نورى زرد كه رنگ زردى از اوست، و نورى سفيد كه اصل انوار است و روشنايى روز از اوست. آنگاه هفتاد هزار طبقه بيافريد، هيچ طبقه نيست والاّ بر او تسبيح و تقديس او مى كنند به اصوات مختلف، اگر آواز ايشان به زمين برسيدى كوهها پاره پاره شدى و كوشكها ريزان شدى و درياها به زمين فروشدى. گفت: آن روز عرش خداى تو اين هشت فرشته بر فرق گرفته باشد. ^۱
2830. علامه شعرانى: تأويل اين معانى را در حاشيه شرح اصول كافى نوشته ايم. ^۲

سوره حاقَّه

«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»

6. «وَ أَمّا عادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ» .

روض الجنان: «وَ أَمّا عادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ» ؛ و امّا عاد را هلاك كردند به بادى سخت مُتجاوز الحدّ. شهربن حوشَب روايت كرد از عبداللهِ عبّاس كه رسول صلى الله عليه و آلهگفت: خداى تعالى هيچ بادى نفرستاد و هيچ بارانى الاّ به مقدار و مكيال الاّ روز هلاك عاد و قوم نوح كه اين روز باران، در فرشتگان نگاهبان، عاصى شد، و از فرمان ايشان بيرون آمد. ^۱
2829. علامه شعرانى: فرشتگان كارى جز به فرمان خدا نمى كنند و اگر باد و باران فرمان فرشتگان نبرند فرمان خدا نبرده اند و اطاعت نكردن خدا در تكوينيات به معنى سلب قدرت است از خداى تعالى و اين روايت از مجعولات حشويه است. ^۲