و از مُزْدَلِفَه به مِنا. ۱
2924. علامه شعرانى: اين روايت مضطرب است ؛ چون اوّل فرمود در غزاى بدر آمد و در اينجا مى فرمايد اشاره به هيچ غزايى نيست بلكه در شتران حاج است كه از عرفات به مكه مى روند. و الله العالم. ۲
2. «فَالْمُورِياتِ قَدْحاً» .
روض الجنان: ابن جُرَيج گفت: مراد آن است فَالْمُنْجِحاتِ عَمَلاً كَنَجاحِ الزَّنْدِ، يعنى به حقِّ آنان كه ايشان كار رواى برآرند و حاجت به اجابت مقرون كنند تا مقصود از او حاصل شود، چنان كه از آتش زنه چون قَدْح كنند آتش را از او. ۳
2925. علامه شعرانى: « كارروايى » ترجمه « نجاح » است يعنى موفقيت و به مقصود رسيدن. ۴
3. «فَالْمُغِيراتِ صُبْحاً» .
روض الجنان: اَشْرِقْ ثَبيرُكَيْما نُغير. ۵
2926. علامه شعرانى: «ثبير» كوهى است در مكه و «اَشرق» فعل امر است؛ يعنى درخشان شو اى ثبير به روشنى آفتاب تا آنكه به غارت برويم. ۶
1.سير أعلام النبلاء : ج۳ ص۹۱ الرقم۱۷ .
2.روض الجنان، ج ۲۰، ص ۳۷۴.
3.روض الجنان، ج ۲۰، ص ۳۷۶.
4.روح الجنان، ج ۱۲، ص ۱۵۲.
5.روض الجنان، ج ۲۰، ص ۳۷۷.
6.روح الجنان، ج ۱۲، ص ۱۵۳.