همه درختان درخت خرماست كه با آدمى به ماند از آنجا كه هر درخت را كه سر ببرند بار ديگر شاخه ها از او و پيرامن او برآيد جز درخت خرما را كه چون سر او ببرند خشك شود و نيز برگ بر نيارد چون آدمى كه بعد آنكه سرش ببرند نيز زنده نماند، دگر آنكه تا او را بر برنيفگنند و پيوند نكنند بَر نيارد،* و آدمى هم چونين بود. و رسول عليه السلام گفت: خَيْرُ المالِ سِكَّةٌ مأبُورَةٌ وفَرَسٌ مأسوره،** گفت: بهترينِ مال رده اى نخل بُوَد پيراسته بر بَر افگنده و اسپى كه بسيار زايد. ۱
1815. علامه شعرانى: * ابر آن است كه گرد شكوفه خرماى نر را در شكوفه خرماى ماده ريزند و اگر چنين كنند ميوه آن نيكو شود. ۲
1816. ** «خيرُ المالِ مهرةٌ مَأمورَةٌ، و سِكّةٌ مَأبورَةٌ ۳ ـ الحديث» كذا فى القاموس. ۴
روض الجنان: مُؤج. ۵
1817. علامه شعرانى: مؤرّج سدوسى يكى از لغويان مشهور است و نام او مكرر در اين كتاب آمده است. ۶
27. «يُثَبِّتُ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثّابِتِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الاْخِرَةِ وَ يُضِلُّ اللّهُ الظّالِمِينَ وَ يَفْعَلُ اللّهُ ما يَشاءُ» .
روض الجنان: ... عبداللهِ عبّاس گفت در اين آيت: چون بنده مؤمن را وفات رسد، فريشتگان به بالين او حاضر آيند و بر او سلام كنند و او را به بهشت بشارت دهند. و چون جنازه او برگيرند تشييع كنند. چون وقت نماز كردن بُوَد بر او نماز كنند. چون او را دفن كنند، با او در گور شوند و خداى او را زنده باز كند، او را در گور باز نشانند و از
1.روح الجنان، ج ۷، ص ۲۳.
2.روض الجنان، ج ۱۱، ص ۲۷۲ ـ ۲۷۳.
3.مجمع الزوايد، ج ۵ ، ص ۲۵۸، باب ما جاء فى الخيل.
4.روح الجنان، ج ۷، ص ۲۳. قاموس المحيط، ص ۴۴۰، «الأمر».
5.روض الجنان، ج ۱۱، ص ۲۷۳.
6.روح الجنان، ج ۷، ص ۲۴.