1955. علامه شعرانى: و اين قول صحيح تر است و بدان اشاره كردم. ۱
7. «إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها فَإِذا جاءَ وَعْدُ الاْخِرَةِ لِيَسُوؤا وُجُوهَكُمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِيُتَبِّرُوا ما عَلَوْا تَتْبِيراً» .
روض الجنان:...اين نوبت باز پسين بود و اين نوبت ديگر بر قولى قتل يحيى زكريا بود و بر قولى ديگر قصد كشتن عيسى مريم تا خداى تعالى او را به آسمان برد از ميان ايشان، خداى تعالى پارس را و روم را بر ايشان مسلّط كرد. خردوس را و ططوس را كه قصه ايشان برفت. ۲
1956. علامه شعرانى: از اين كلمه معلوم مى شود حردوس از فارس بود و ططوس از روم و جايى حردوس را از بابل تمرد. ۳
روض الجنان: «بَعَثْنا عَلَيْكُمْ عِباداً لَنا، لِيَسُوؤا وُجُوهَكُمْ» ، يعنى چون نوبت وعده دوم آمد و شما با سر فساد رفتى بر سر شما فرستادم، بنده مسلّط را تا روى شما دژم كنند... و باقى قرّاء خواندند: لِيسُؤا الله وجوهكم، بر جمع اسناداً الى «عِباداً لَنا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ» ، و علامت نصب حذف نون است، يعنى ما ايشان را برانگيختيم تا رويهاى شما دژم كنند. ۴
1957. علامه شعرانى: تيطوس هم در تباهى و فساد مانند بخت نصّر خانه را خراب ويهود را پراكنده ساخت اما در بى آبرويى و رفتار شماتت آميز و اظهار شادى از آزار يهود و انتقامجويى نامردانه و استهزا به دين ومذهب يهود و مخالفت با اعمال شريعت از بخت نصّر درگذشت؛ زيرا كه بخت نصّر هيچ اين اعمال نكرد بلكه دانشمندان را محترم مى داشت و دين موسى عليه السلام را استهزا نمى كرد و از اين جهت خداوند اينجا فرموده: «لِيَسُوؤا وُجُوهَكُمْ» و درباره بخت نصّر نفرمود و مورخان يهود
1.روح الجنان، ج ۷، ص ۲۱۰.
2.روض الجنان، ج ۱۲، ص ۱۹۲ ـ ۱۹۳.
3.روح الجنان، ج ۷، ص ۲۱۱.
4.روض الجنان، ج ۱۲، ص ۱۹۳.
