943
تفسير نورٌ علي نور ج2

63. «قالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هذا فَسْئَلُوهُمْ إِنْ كانُوا يَنْطِقُونَ» .

روض الجنان: همان انگارى. ۱
2171. علامه شعرانى: چنان فرض كن. ۲

69. «قُلْنا يا نارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِيمَ» .

روض الجنان: عبداللهِ عبّاس گفت: اگر خداى تعالى نگفتى «بَرْداً وَسَلاماً» ابراهيم از سرما بيم بودى كه هلاك شدى... .
كعب الاحبار گفت: آتش از ابراهيم هيچ نسوخت مگر بندهايش: خداى تعالى آتش بر حال و هيأت خود رها كرد جز كه گرما و سوختن از او بستد، بقوله: «كُوْنِي بَرْداً» ، اَعنى آن اعتماد كه در اوست صُعُداً، تا ابراهيم در ميان آن آتش مى بود و گرد بر گرد او ريحان. ۳
2172. علامه شعرانى: عبارت مجمع البيان چنين است: «إنّ الإحراق انّما يحصل بالاعتمادات التي في النار صُعُداً، فيجوز أن يذهب سبحانه تلك الاعتمادات». ۴ و معنى عبارت كتاب ما آن است كه گرما و سوختن را از آتش گرفت و قصد از سوختن آن فشارهايى است به سوى بالا چون آتش طبعاً ميل به بالا دارد، هر چيز كه سد راه او باشد از ميان بر مى دارد و نابود مى كند و اين عبارت از سوختن است. و اعتماد در اصطلاح متكلمان، فشار و ميل را گويند. ۵

1.روض الجنان، ج ۱۳، ص ۲۴۱.

2.روح الجنان، ج ۸ ، ص ۳۰.

3.روض الجنان، ج ۱۳، ص ۲۴۵.

4.مجمع البيان، ج ۷، ص ۵۵ .

5.روح الجنان، ج ۸ ، ص ۳۳.


تفسير نورٌ علي نور ج2
942

كه، فعل عقلا به او حوالت كرد. ۱
2168. علامه شعرانى: يعنى ضمير ذوى العقول به آنها برگردانيد؛ چون در غير عقلا «يسبحون» نمى گويند. اما چون «سباحت» يعنى شنا كردن فعل ذوى العقول است به آنها نسبت داد. ۲

46. «وَ لَئِنْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِنْ عَذابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يا وَيْلَنا إِنّا كُنّا ظالِمِينَ» .

روض الجنان: دَمِش. ۳
2169. علامه شعرانى: «دَمِش» اسم مصدر از دميدن، ترجمه نفخه است. ۴

47. «وَ نَضَعُ الْمَوازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ إِنْ كانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنا بِها وَ كَفى بِنا حاسِبِينَ» .

روض الجنان: و روايت كرده اند كه: رسول عليه السلام شب معراج ترازو ديد آويخته، هر كفّه اى از او فى سعَةِ المَشْرقِ الى المغْرِبِ؛ به فراخى مشرق و مغرب. گفت: بار خدايا! اين ترازو به چه مملوّ شد و به چه در آيد؟ گفت: به عزّ عزّت من كه، به نيم خرما درآرم چون به اخلاص بود. ۵
2170. علامه شعرانى: يعنى ترازو هر چه بزرگ تر باشد دقت آن كمتر است و چيزهاى سبك كفه آن را فرود نياورد و ترازوى به اين بزرگى اگر كوهى هم در كفه آن گذارند چيزى ننمايد. ۶

1.روض الجنان، ج ۱۳، ص ۲۲۳.

2.روح الجنان، ج ۸ ، ص ۱۸.

3.روض الجنان، ج ۱۳، ص ۲۳۱.

4.روح الجنان، ج ۸ ، ص ۲۳.

5.روض الجنان، ج ۱۳، ص ۲۳۱.

6.روح الجنان، ج ۸ ، ص ۲۳.

  • نام منبع :
    تفسير نورٌ علي نور ج2
    سایر پدیدآورندگان :
    صادقي، محسن؛ مروي، عباسعلي
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 138210
صفحه از 1440
پرینت  ارسال به