فصل اوّل: ترجمه احوال و تاريخ حيات ابوالفتوح رازى

الشيخ جمال الدين ابوالفتوح ^۱ الحسين بن على بن محمّد بن احمد بن الحسين بن احمد الخزاعى الرازى از مشاهير علماى شيعه در قرن ششم هجرى در شهر رى بوده. شهرت و ظهور عنوان علمى او در رى، و در تفسير و وعظ و تذكير تخصّص و تبحّر داشته و تا اندازه اى به تصوّف و عرفان نيز متمايل بوده است.

1. سلسله نسب و نژاد ابوالفتوح

سلسله نسب مؤلّف تا پنج تن از پدرانش مذكور و معلوم است و لذا به جدّ پنجم منتهى مى شود و از جدّ پنجم، احمد رازى، نسب او قطع مى شود و تاكنون كسى از جدّ پنجم به بعد وى را ذكر نكرده و در هيچ يك از منابع و كتب رجال نيز نامى از آنها نيامده است.
ابوالفتوح، ايرانى ـ فارسى ـ و خود وى فارسى زبان و از مردم شهر رى بوده است. در كتب رجال و تواريخ و سيَر به رازى و نيشابورى بودن شيخ تصريح شده؛ ولى نسبش را خزاعى نوشته اند. به علاوه مى دانيم كه وى و پدرانش همگى در شهر