حسين بن علىّ بن محمّد بن احمد بن حسين بن احمد خزاعى نيشابورى رازى شيخ ابن شهرآشوب و شيخ منتجب الدين است و صاحب تأليفات است؛ مانند تفسير روض الجنان در بيست مجلّد و فارسى است، و فاضل نحرير مسلّم است. و فخرالدين رازى نيشابورى مطالب او را دزديده و در تفسيرش نوشته است، و او معاصر با صاحب كشّاف بوده....
15. از كتاب منتهى المقال فى أحوال الرجال ابو على محمّد بن اسماعيل، ص 112 ـ 113:
الحسين بن محمّد بن احمد الخزاعى الرازى النيشابورى مضى فى جده احمد بن الحسين بن احمد ما يدل على جلالته [تعق] اقول من ذلك عن [عه] و فيه ايضاً الشيخ الامام جمال الدين ابوالفتوح الحسين بن علىّ بن محمّد بن احمد الخزاعى الرازى عالم واعظ مفسّر دين له تصانيف منها التفسير المسمّى بروض الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن عشرون مجلّداً و روح الأحباب و روح الالباب فى شرح الشهاب. قرأتها عليه و يأتى في الكنى عن ب أيضاً (در تاريخ 1300 هجرى نبوى توسّط على بن عباس الافشار القزوينى كتابت شد).
16. از كتاب رياض العلماء:
الشيخ الإمام السعيد قدوة المفسرين ترجمان كلام اللّه جمال الدين ابوالفتوح الحسين بن علىّ بن محمّد بن أحمد الخزاعى الرازى النيسابورى الفاضل العالم الفقيه المفسر الكامل المعروف الشيخ ابوالفتوح الرازى صاحب التفسير الفارسي الكبير المشهور من أجلّة علماء الإماميّة و عظمائهم، وكان اصله من نيسابور و نزل اجداده بالرى وأقاموا بها وسيجيء في ترجمة ابن حمزه، كان معاصراً له. وان ابن حمزة قال: كنت حاضراً بالرى وقد توفى الشيخ ابوالفتوح بها ودفن بجوار عبدالعظيم بموجب

12. از كتاب جنّة النّعيم فى احوال عبدالعظيم از حاجى ملاّ باقر واعظ طهرانى ابن ملا محمد اسماعيل كجورى. پس از ذكر ترجمه احوال شيخ ابوالفتوح كه تماماً منقول از كتاب حديقة الشيعة و مجالس المؤمنين است و در شماره هاى 6 و 7 همين فصل نقل گرديده، درباره مدفن شيخ چنين مى گويد:
دوم كسى كه از علماء در رى مدفون است و بر مزار وى نهايت افتخار بايد نمود، شيخ ابوالفتوح صاحب للاصل الاصيل قدوة المفسّرين من أهل التنزيل والتأويل حسين بن علىّ بن محمّد بن احمد خزاعى رازى است و وى از كبار حضرت ولايت مآب بوده.
آن گاه شرحى در اصالت نسب و جلالت مقام وى مى نويسد و بعد مى گويد:
و مزار وى (ابوالفتوح رازى) در صحن حضرت امامزاده حمزه در زمان دخول در طرف دست راست جلو حجره اوّل است و الواحى از كاشى كه زرد مى نمايد، بر آن نصب شده است كه اسم شريف آن مرحوم بر آن مكتوب است و بر حسب وصيّت خواسته است در جوار حضرت عبدالعظيم و مقدّمه مزار امامزاده حمزه مدفون شده باشد. (جنّة النعيم ملا باقر واعظ تهرانى، ص 513 ـ 514، چاپ تهران).
13. از كتاب نقد الرجال، تأليف السيد العالم العلاّمة آقا مير مصطفى التفرشى كه در سال 1015 تأليف شد:
الحسين بن علىّ بن محمّد الخزاعى الرازى جمال الدّين ابوالفتوح الرازى عالم فاضل دين ثقه عين واعظ مفسّر له تصانيف منها التفسير المسمّى بروض الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن عشرين مجلّدة (نمره 95، ص 108، تهران، 1318).
14. از كتاب قصص العلماء ميرزا محمّد بن سليمان التنكابنى، ص 328، در احوال حسين بن علىّ بن محمّد: