است؛ و جمله آنچه در مكّه فرود آمده است، هشتاد و پنج سوره است بر اختلاف كه ميان راويان است و به مدينه بيست و نه سوره على خلاف ذلك بينهم، و عدد سوره ها صد و چهارده سوره است، به روايتى از اصحاب صد و دوازده سوره است، و كلمات قران جمله هفتاد هزار و نه هزار و دويست و هفتاد كلمه است و گفتند سى و نه، و جمله حرف قرآن سيصد هزار و بيست و سه هزار و پانزده حرف است.
نسخه چاپى حاضر مشتمل بر سه هزار و دويست و هشتاد و شش صفحه به شرح زير است:
جلد اوّل، مشتمل بر هفتصد و هشتاد و هشت صفحه.
جلد دوّم، مشتمل بر ششصد و پنجاه و هفت صفحه.
جلد سوّم، مشتمل بر ششصد و چهل و پنج صفحه.
جلد چهارم، مشتمل بر پانصد و هشتاد و دو صفحه.
جلد پنجم، مشتمل بر ششصد و چهارده صفحه.
در جلد اوّل، سه سوره از سوره هاى قرآن به اضافه قسمتى از سوره نساء مورد تفسير قرار گرفته.
در جلد دوّم، از قسمت اخير سوره نساء شروع مى شود و به آخر سوره توبه ختم مى گردد.
در جلد سوّم، چهارده سوره يعنى از ابتداى سوره يونس تا انتهاى سوره مؤمنون تفسير شده.
در جلد چهارم، نوزده سوره قرآن از آغاز سوره نور تا آخر سوره شورى.
و بالاخره در جلد پنجم، 72 سوره از ابتداى سوره زخرف تا آخر سوره الناس تفسير شده است.
اكنون جزئيّات هر يك از سور و آيات و حروف و كلمات را ذيلاً، به ترتيب مجلّدات تفسير، يادداشت مى كند:

نسخه چاپى حاضر

و امّا نسخه چاپى حاضر كه در پنج مجلّد فراهم شده است:
مجلّدات اوّل و دوّم در عهد پادشاهى مظفّرالدين شاه در مطبعه خاصّه شاهنشاهى به زيور طبع آراسته گشت. تاريخ طبع به طورى كه در پايان جلد اوّل يادداشت شده، در ماه محرّم سال 1323ق مى باشد.
جلد دوّم در شعبان 1320 تصحيح و در سال 1323 چاپ شد.
جلد چهارم در سال 1324ق طبع شد.
و امّا مجلّدات سوم و چهارم و پنجم در سال 1315ش در تهران، چاپخانه مجلس شوراى ملّى چاپ شد.
مختصّات كامل پنج مجلّد چاپى مذكور از هر جهت آماده و در فصل «مختصّات نسخه چاپى تفسير ابوالفتوح» ملاحظه مى شود.

2. مختصات كامل نسخه چاپى ابوالفتوح

در فصلى كه تحت عنوان «نسخه هاى خطّى تفسير ابوالفتوح» تهيّه گرديد، اشارتى به مجلّدات پنجگانه چاپى تفسير شيخ و تاريخ طبع آن نمود. اكنون براى مزيد استفاده طلاّب، فهرستى از همين نسخه چاپى با ذكر جزئيّات آن از شماره صفحات و سوره ها، آيات از مكّى و مدنى و بصرى و كوفى و عدد كلمات و حروف هر يك از سوره ها و نيز مجموع سور و حروف و كلمات قران در دسترس علاقه مندان قرار مى دهد. شيخ در ص 613، ج 5 ^۱ تفسير مى نويسد:
جمله آيات قرآن در عدد بصريان شش هزار و دويست و چهار آيت است و در عدد مدنيان اوّل ششهزار و دويست و هفده آيت است و در آخر چهارده آيت است و در عدد كوفيان ششهزار و دويست و سى و شش آيه