265
تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازي ج1

(تفسير ابوالفتوح رازى، ج 4، ص 166). ۱
گرمگاه: ميانه روز كه هوا در غايت گرمى شود.
يك روز به گرمگاه در نزديك رسول عليه السلام شدم (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 1، ص 283). ۲
گريوان: گريبان.
و چيزى كه در گريوان طلب كند نيابد و آن در آستين باشد تا به دانستن غمى به دل او رسد تا مؤمن چون با پيش خدا شود، از گناه پاكيزه باشد؛ چنان كه زر سرخ از كوره زرگر بيرون آيد (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 1، ص 498). ۳
گفت: قول.
و بعضى دگر مفسران گفتند، جماعت كافران چون بانگ نماز شنودندى، حسد كردندى بر ايشان و گفتندى كه اى محمد! اين بدعت است كه تو نهاده اى و پيش تو هيچ پيغمبر ديگر را نبود و اگر در اين چيزى بودى، پيغمبران ديگر به اين سابق بودندى. تو از كجا آوردى اين آواز منكر؟ فما اقبحه من صوت و ما اسبحه؛ چه زشت آوازى است! خداى تعالى از گفت ايشان، اين آيه فرستاد و رد كرد بر ايشان (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 2، ص 182). ۴
مثال ديگر:
مؤمن همه كرد باشد، بى گفت؛ منافق همه گفت، بى كرد (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 1، ص 55). ۵
گفتاگوى: گفت و گوى.

1.روض الجنان، ج ۱۵، ص ۵۰ .

2.همان، ج ۳، ص ۸ .

3.همان، ج ۴، ص ۱۴۷.

4.همان، ج ۷، ص ۳۹.

5.همان، ج ۱، ص ۱۳۷.


تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازي ج1
264

«گ»

گاورس: اَرزن. غلّه اى است كم قيمت پر ريزه مخصوص هندوستان كه آن را چينه گويند. معرب آن جاورس (بهار).
مثال:
جواب گوييم: ممتنع نباشد كه بود در گاورس چه نوعى هست از گاورس كه در او صد دانه بيشتر باشد (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 1، ص 463). ۱
گردناك: گردآلود. غبارآلود.
آن زن گفت: يا پير! به بركت فرود آى تا سرت بشويم كه گردناك شده است از گرد راه. گفت: فرود نيابم (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 1، ص 197). ۲
مثال ديگر:
آن گه گفت: مردى بود كه سفرها دراز كند و اشعث و اغبر و گردناك و دست بر آسمان دارد و يارب يارب گويان باشد و طعام و شراب و لباس او از حرام بود (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 1، ص 258). ۳
گرزن: تاج.
آن كه اهل درزن باشد نه سزاى گرزن باشد مردت با درزن است و زنت با گرزن (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 1، ص 710). ۴
گرماوه: گرمابه.
گفتند: انديشه كنيم، آن گه گرماوه و نوره ساختند و پيش از اين نبود

1.روض الجنان، ج ۴، ص ۴۳.

2.همان، ج ۲، ص ۱۴۸.

3.همان، ج ۲، ص ۲۹۳.

4.همان، ج ۵، ص ۲۲۰.

  • نام منبع :
    تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازي ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    زماني نژاد، علي اكبر
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 115606
صفحه از 504
پرینت  ارسال به