269
تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازي ج1

«م»

مادينه: مقابل نرينه.
پس آن گاه كه نهاد آن مادينه را، گفت: اى پروردگار من! به درستى كه من نهادم آن را مادينه و خداى داناتر است به آنچه نهاد و نيست نرينه چون مادينه، و من نام نهادم او را مادينه (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 1، ص 549). ۱
ماستينه: نوعى از كشك كه با او آش مى پزند و پنير مايه.
«وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ...»۲ ؛ و بضاعت آورده ايم اندك. به دو اصل مزجاة، مفعله باشد... مفسّران چند قول گفتند در آنكه چه بود؛ عبداللّه عباس و سعيد جبير گفتند: درم بد بود كه كسى نستدى، مگر به نقصان. حسن و مجاهد و قتاده و ابراهيم و ابن زيد گفتند: يعنى اندك. كلبى و مقاتل گفتند: صنوبر بود وحبّة الحضراء. حسن بصرى گفت: ماستينه بوده. گفتند... (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 3، ص 157). ۳
مثال ديگر:
آن كه ام سلمه را گفت: آن درمهاء فاطمه كه به تو دادم، بياور. بياوردم. از آنجا مشتى برگرفت و به على داد و گفت: به اين گاو روغن خر و خرما و ماستينه. او بخريد. مشتى ديگر به عمر داد و گفت: به اين جامه خر و قدرى طيب. برفت و بخريد (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 4، ص 97). ۴
مدّت نزديك: زمان كوتاه.
ابوالقاسم بلخى گفت: خداى تعالى خبر داد آدم را به اين نامها و او ياد گرفت آن را به مدتى نزديك از فهمى و حفظى كه خداى تعالى داد او را.

1.روض الجنان، ج ۴، ص ۲۸۹.

2.يوسف (۱۲): آيه ۸۸ .

3.روض الجنان، ج ۱۱، ص ۱۴۱ ـ ۱۴۲.

4.همان، ج ۱۴، ص ۲۶۱.


تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازي ج1
268

«ل»

لاوه گر ۱ : لابه گر
در روايتى آمد كه هر پيغمبرى كه قوم او را هلاك كردند، به مكه آمدى با آنكه بلاوه گر با او بودندى و آنجا عبادت مى كردى تا با پيش خداى شدى (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 2، ص 417). ۲
لبنك: كرمى است كه آن را ديرك خوانند (برهان). ارزه.
قتاده گفت: مراد آن است كه در ميوه كرم آفريند و در جامه لبنك از آنجا كه شما نمى دانيد (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 3، ص 258).
لخشيده: شعله ور. (= رخشيده). شخيده.
دگرباره باز آفريند خلقى نو ايشان را از آنجا در آتش لخشيده فكند (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 5، ص 214). ۳
لنگ: عدل.
گفتن نيك دو لنگ است؛ يعنى صلات و رحمت، و نيك سربارى است؛ يعنى هدايت بر سرى (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 1، ص 239). ۴
لويد: ديگ و پاتيل بزرگ سر گشاده مسين (برهان).
مثال:
و آن دوزخ همچنان مى جوشد كه لويد جوشد (تفسير ابوالفتوح رازى، ج 5، ص 465). ۵

1.ر.ك: به ذيل كلمه «بيران».

2.روض الجنان، ج ۸، ص ۲۶۶.

3.همان، ج ۱۸، ص ۲۷۰.

4.همان، ج ۲، ص ۲۴۷.

5.همان، ج ۱۹، ص ۳۲۲ و ۳۶۵ صحيح است.

  • نام منبع :
    تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازي ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    زماني نژاد، علي اكبر
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 115447
صفحه از 504
پرینت  ارسال به