۴۴۶.لَو لا عِبادُ اللّه ِ رُكَّعٌّ وَصِبِيَةٌ رُضَّعٌ وَبَهائِمٌ رُتَّعٌ لَصُبَّ عَلَيكُمُ العَذابُ صَبَّاً.

۰.ترجمه: اگر نه آنستى كه خداى را بندگان هستند راكع و كودكان شيرخواره و بهايم چرنده عذاب بر شما ريختندى ريختنى بارع.

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 1، ص 434؛ جامع الصغير، ج 2، ص 113)

۴۴۷.لَو لَم يَبقِ مِنَ الدُّنيا إِلاّ يَومٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللّه َ ذلِكَ اليَومَ حَتّى يَخرُجَ رَجُلٌ مِن أَهلِ بَيتِي يُواطِى ءُ اسمُهُ إِسمِي وَكُنيَتُهُ كُنيَتِي يَملَأُ الأَرضَ عَدلاً وَقِسطاً كَما مُلِئَت جَوراً وَظُلماً.

۰.ترجمه: اگر از دنيا نماند الاّ يك روز خداى عزّوجلّ آن روز دراز گرداند تا مردى از فرزندان من بيايد نامش نام من و كنيتش كنية من و زمين را پر از عدل باز كند پس از آنكه پر از جور باشد.

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 1، ص 41)

در مجلّد اوّل، صفحه 430 اين حديث بار ديگر ذكر شد با اندك اختلاف
در صفحه 54 جلد چهارم حديث از «يملا الارض...» شروع مى شود، و در صفحه 528 همين مجلّد تمام حديث ذكر شد. (جامع الصغير، ج 2، ص 112)

۴۴۸.لَو وُزِنَ إِيمانُ عَلِيٍّ بِإِيمانِ أُمَّتِي لَرَجَحَ إِيمانُ عَلِيٍّ عَلى إِيمانِ أُمَّتِي إِلى يَومِ القِيامَةِ.

۰.ترجمه: اگر ايمان على با ايمان جمله امّت من بسنجند، ايمان على بر جمله ايمان امّت من بچربد تا به روز قيامت.

(تفسير ابوالفتوح رازىم . همان، ج 10، ص 16. ، ج 2، ص 628)

۴۴۹.لَيتَ شِعرِي مَتى يَكُونُ ذلِكَ.

۰.ترجمه: كاشكى تا من دانستم كه كَىْ خواهد بودن ^۳ .

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 1، ص 489)

۴۴۲.لَو كانَ لاِبنِ آدَمَ وَادِيانِ مِن مالٍ لاَبتَغَى إِلَيهُما ثالِثاً وَلا يَملَأُ جَوفَ ابنَ آدَمَ إِلاّ التُّرابُ وَيَتُوبُ اللّه ُ عَلى مَن تابَ.

۰.ترجمه: اگر آدمى را دو وادى مال باشد طلب سيُّم كند.

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 1، ص 304؛ صحيح بخارى، ج 6، ص 164؛ عينى، ج 10، ص 595 و ج 11، ص 217؛ قسطلانى، ج 9، ص 299)
ابوالفتوح دنباله حديث را ترجمه نكرد.

۴۴۳.لَو كانَتِ الدُّنيا تَزِنُ عِندَاللّه ِ جَناحَ بَعُوضَةٍ ما سَقَى كافِراً مِنها شَربَةَ مَاءٍ.

۰.[ ترجمه: اگر وزن دنيا نزد خداوند به اندازه بال مگسى بود كافر را به اندازه يك بار نوشيدن آب نمى داد.]

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 3، ص 345)

۴۴۴.لَو لا تُذنِبُوا لَخَشِيتُ عَلَيكُم ماهُوَ أَشَدُّ مِن ذلِكَ العَجَبِ العَجَب.

۰.[ ترجمه: اگر نه آنست كه گناه مى كنيد هر آينه مى ترسيدم بر شما آنچه كه شديدتر باشد.]

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳ ، ج 3، ص 429)

۴۴۵.لَو لاَ السُّؤَّالُ يَكذِبُونَ ما قُدِّسَ مَن رَدَّهُم.

۰.ترجمه: اگر نه آنستى كه سايلان دروغ ميگويند توفيق ندادندى آن را كه ايشان را رد كردى.

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 1، ص 267؛ كنوز الحقائق، ج 2، ص 73)