۰.ترجمه: هر چه بسيارش مستى كند، اندكش حرام باشد. (از انواع خمر).
(تفسير ابوالفتوح رازى ۱ ، ج 1، ص 363؛ جامع الصغير، ج 2، ص 121)
۴۶۰.ما أَصَرَّ مَنِ استَغفَرَ وَلَو عادَ فِي اليَومِ سَبعِينَ مَرَّةً.
۰.ترجمه:مُصِر نباشد آن كس كه استغفار كند؛ اگر چه در روزى هفتاد بار با سر گناه شود.
در صفحه 654 جلد اوّل در ترجمه همين حديث شيخ به اين جمله شروع مى كند: «اصرار نكرده باشد آنكه...»
(تفسير ابوالفتوح رازى ۲ ، ج 1، ص 96 و 654؛ جامع الصغير، ج 2، ص 121)
۴۶۱.ما أَظَلَّتِ الخَضراءُ وَلا أَقَلَّتِ الغَبرَاءُ أَصدَقَ لَهجَةً مِن أَبِيذَرٍّ.
۰.ترجمه: آسمان سايه بر كس نيفكند و زمين كس را برنگرفت، راستگوتر از ابوذر.
(تفسير ابوالفتوح رازى ۳ ، ج 2، ص 6، 652؛ جامع الصغير، ج 2، ص 121)
۴۶۲.مَا امتَلَأَت دارٌ حَبرَةً إِلاَّ امتَلَأَت عِبرَةً.
۰.ترجمه: هيچ سرايى پر از خرّمى نشد، الاّ پر از آب چشم شد.
(تفسير ابوالفتوح رازى ۴ ، ج 3، ص 425؛ ج 4، ص 254)
۴۶۳.ما حَلَفَ بِالطَّلاقِ وَلاَاستَحلَفَ بِهِ إِلاّ مُنافِقٌ.
۰.ترجمه: به طلاق سوگند نخورد و سوگند ندهد، الاّ منافقى.
(تفسير ابوالفتوح رازى ۵ ، ج 5، ص 342؛ با اختلاف در: صحيح بخارى، ج 7، ص 73؛ عينى، چاپ دهم، ص 349؛ قسطلانى، ج 9، ص 28؛ عسقلانى، ج 10، ص 369)
۴۶۴.ما خابَ مَنِ استِخارَ وَلا نَدِمَ مَنِ استَشارَ.
۰.ترجمه: خائب نشود آنكه استخاره كند و پشيمان نشود آنكه مشورت كند.
(تفسير
ابوالفتوح رازى ۶ ، ج 1، ص 674؛ ج 4، ص 578)
در مجلد چهارم اين حديث ترجمه شده.
