۰.ترجمه: دست زِبَرين به باشد از دست زيرين و ابتدا به آن كس كن كه عيال تو باشد و مادر و پدرت و خواهرت و برادرت، پس از آنكه نزديك تر باشد پس نزديك تر. ^۱
در صفحه 463 جلد نخستين تفسير ابوالفتوح فقط «أَلْيَدُ العُلْيا خَيْرٌ مِنْ يَدِ السُّفْلى» آمده با اين ترجمه: «دست زبر بهتر از دست زيرين باشد»؛ يعنى دست دهنده بهتر از دست گيرنده باشد...
در جامع الصغير، مجلد دوم، صفحه 179 تا «بمن تعول» آمد.

۶۴۸.يُمنُ الخَيلِ فِي شُقرِها.

۰.ترجمه: خجستگى اسبان در اشقر است.

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 1، ص 523)

۶۴۹.يَملَأُ الأَرضَ قِسطاً وَعَدلاً كَما مُلِئَت جَوراً وَظُلماً.

۰.[ ترجمه: زمين را پر از عدل باز كند چنانكه پر از جور باشد.]

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳ ، ج 4، ص 54)

۰.ترجمه: معنى آن است كه زن مرضعه به مثابه مادر است كودك را و مادر مرضعه جدّه شود كودك را.

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 5، ص 349؛ جامع الصغير، ج 2، ص 187)

۶۴۳.يُحشَرُ النّاسُ حُفاةً عُراةً غُرلاً.

۰.ترجمه: خلقان را حشر كنند برهنه پا، برهنه تن، ختنه ناكرده.

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 1، ص 112؛ ج 2، ص 385)

۶۴۴.يُحشَرُ النّاسُ عَلى نِيَّاتِهِم.

۰.[ ترجمه: مردم بر نيّاتشان محشور مى شوند.]

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳ ، ج 5، ص 186)

۶۴۵.يُحشَرُ النّاسُ يَومَ القِيامَةِ عَلى أَرضٍ بَيضاءَ غَرَّاءَ يَتَضَاعَفُ كَقُرصَةِ النَّقِيِّ لَيسَ فِيها مُعلَمٌ لَأَحَدٍ.

۰.[ ترجمه: در روز قيامت مردم محشور شوند بر زمينى صاف و سفيد كه براى هيچ كس به آن نشانه و علامتى نباشد.]

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 3، ص 229)
در كنوز الحقائق اين حديث تا آخر كلمه «غرّاء» ضبط شد. (كنوز الحقائق، ج 2، ص 175) .

۶۴۶.يَدُ اللّه ِ عَلَى ^۵ الجَماعَةِ.

۰.[ ترجمه: دست خدا بر سر جماعت است.]

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۶ ، ج 2، ص 87؛ كنوز الحقائق، ج 2، ص 175)

۶۴۷.أَليَدُ العُليا خَيرٌ مِنَ اليَدِ السُّفلى إِبدَأ بِمَن تَعُولُ، أُمَّكَ وَأَباكَ وأُختَكَ وَأَخاك
وَأَدناكَ فَأَدناكَ.