۱۶۶۸.روايت است از عكرمه از عبداللّه عبّاس كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«مى خواستمى كه سورة الملك در دل هر مؤمنى بودى؛ يعنى خواستمى كه هر مؤمن به ياد داشتى».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 5، ص 361)

۱۶۶۹.ابو هريره روايت كرد كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:در اين كتاب قرآن سوره اى است كه سى آيه است. فرداى قيامت شفاعت كند خداوندش را و او را از دوزخ به در آرد و آن سوره تبارك است».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 5، ص 361)

۱۶۷۰.ابو قتاده گفت:رسول صلى الله عليه و آله را از اين آيه ^۳ پرسيدم، گفت: «معنى آن است كه كيست كه عقل بهتر به كار دارد آنكه عاقل تر است از شما كه از خداى بهتر ترسد و به اداى واجبات و اجتناب مقبحات قيام بيشتر كند و اگر در بعضى تطوع تقصير كند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 5، ص 364)

۱۶۷۱.روايت است از ابو اُمامه از أُبَىِّ كعب كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او سوره نون و القلم بخواند، خداى تعالى او را ثواب آنان دهد كه خوى خوش دارند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۵ ، ج 5، ص 370)

۱۶۷۲.شهر بن حوشب روايت كرد از عبداللّه عباس كه او روايت كرد از عبدالرحمن بن غنم كه رسول صلى الله عليه و آله را پرسيدند از عتل و زنيم. گفت:«مردى باشد شديد الخلق، تندرست، اكول و شروب كه طعام و شراب چندان كه خواهد و يابد بخورد، فراخ شكم ظالم».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۶ ، ج 5، ص 376)

۱۶۷۳.زيد اسلم روايت كرد كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«آسمان بگريد از مردى كه خداى تعالى او را تنى درست داده باشد و شكمى و كفافى كه او را بايد آن گه بر مردم ظلم
كند».

1662. ابو هريره روايت كرد تفسير اين آيت ¹ از رسول صلى الله عليه و آله كه او گفت: «هيچ بنده اى نباشد از محسن و مسيئى، دوزخى و بهشتى، و الاّ روز قيامت حسرت خورند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 5، ص 337)

۱۶۶۳.ثوبان روايت كرد كه رسول صلى الله عليه و آله فرمود:«هر آن زنى كه از شوهر طلاق بگيرد بى سببى و رنجى، بوى بهشت بر وى حرام است».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳

۱۶۶۴.عبداللّه عباس روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه او فرمود:«هر كه او استغفار بسيار كند، خداى تعالى او را از غمها بيرون آرد، از هر تنگى او را فرج دهد و روزى دهد او را از آنجا كه او گمان نبرد. هر كه بر خداى توكل كند و با او استوار باشد و دلش ساكن بود به او در همّت و نيّت، خداى تعالى كفايت بكند كارهاى او را».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 5، ص 346)

۱۶۶۵.روايت است از ابى اُمامه از أُبَىِّ كعب كه گفت كه رسول صلى الله عليه و آله فرمود:«هر كه اين سوره بخواند، خداى تبارك و تعالى او را توفيق دهد تا توبه نصوح كند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۵ ، ج 5، ص 351)

۱۶۶۶.رسول صلى الله عليه و آله گفت:«توبه نصوح آن باشد كه مرد پشيمان بود بر گذشته و عزم كرده باشد به آينده كه ياسر مانند آن نشود».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۶ ، ج 5، ص 358)

۱۶۶۷.ابو موسى روايت كرد از حضرت رسول صلى الله عليه و آله كه گفت:«مردان بسيار كامل شدند و از زنان كس كامل نشد، مگر چهار زن: مريم دختر عمران، و آسيه دختر مزاحم، و خديجه دختر خويلد، و فاطمه عليهاالسلام دختر محمّد».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۷ ، ج 5، ص 360)