(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 5، ص 451)

۱۷۰۱.روايت است از زِرِّ حُبيش، از أُبَىِّ كعب كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او سورة المرسلات بخواند، خداى تعالى بنويسد او را كه او از مشركان نيست».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 5: ص 453)

۱۷۰۲.روايت است از ابو اُمامه از أُبَىِّ كعب كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او سوره «عمّ يتسائلون» بخواند، خداى تعالى او را برد و شراب بچشاند روز قيامت».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳ ، ج 5، ص 458)

۱۷۰۳.مجاهد گفت از عبداللّه عبّاس كه جماعتى جهودان بيامدند و رسول را صلى الله عليه و آلهپرسيدند از روح. گفت:«لشكرى است از لشكرهاى خدا، فرشتگان نه اند. ايشان را دست و پاى و سر باشد و طعام خورند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 5، ص 465)

۱۷۰۴.روايت است از ابو اُمامه از أُبَىِّ كعب كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او سوره و النّازعات بخواند، خداى تعالى او را از عذاب خود ايمن كند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۵ ، ج 5، ص 466)

۱۷۰۵.روايت است از أُبَىِّ كعب كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او سوره عبس بخواند، روز قيامت روى او خندان باشد».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۶ ، ج 5، ص 473)

۱۷۰۶.عبداللّه عمر روايت كرد كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او خواهد كه روز قيامت به بيند بگو: «اذا الشَّمسُ كُوَّرَتْ»^۷ بخوان».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۸ ، ج 5، ص 478)

۱۷۰۷.أُبَىِّ كعب روايت كرد كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او اين سوره بخواند، خداى تعالى او را با پناه گيرد از آنكه رسوا شود در قيامت چون صحيفها برافرازند».

(تفسير
ابوالفتوح رازى ^۹ ، ج 5، ص 478)

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 5، ص 430)

۱۶۹۶.انس روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه گفت:در اين آيه خداى تعالى گفت: «من اهل آنم كه از من بترسند و با من انباز نگيرند و اهل آنم كه بيامرزم آنان را كه با من انباز بگيرند».
و به روايت ديگر: «من اهل آنم كه بترسند بندگان من. اگر ايشان از من نترسند و دليرى كنند بر معاصى، من اهل آنم كه ايشان را بيامرزم».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲
، ج 5، ص 431)

۱۶۹۷.روايت است از زِرِّ حُبيش از أُبَىِّ كعب كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه سورد القيامة بخواند، من و جبرئيل گواهى دهيم كه او مؤمن بوده است به روز قيامت و چون در قيامت آيد، روى او چون ماه تابان بر روى همه خلقان».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳ ، ج 5، ص 431)

۱۶۹۸.روايت است از زِرِّ حُبيش، از أُبَىِّ كعب كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او سورة الانسان بخواند، جزاى او بر خدا بهشت و حرير باشد».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 5، ص 441)

۱۶۹۹.عمر گفت:رسول را صلى الله عليه و آله پرسيدند از صبر. گفت: «صبر چهار گونه است: صبرى است به نزديك رحم اول كه اوّل بدايت بلا باشد، و صبرى است بر اداى فرايض، و صبرى بر اجتناب محارم، و صبرى است بر مصايب».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۵ ، ج 5، ص 446)

۱۷۰۰.رسول صلى الله عليه و آله گفت:«مرد باشد كه روز قيامت مى آيد و چندان عمل دارد كه اگر بر كوه نهند گران بار شود. يك نعمت از نعمتهاى خداى بيايد، آن را مستغرق كند تا
او بماند يا فضل و رحمت خداى».