۱۷۲۰.رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هيچ روزى نشود، الاّ و نداء مى كند كه روزى ام تو و من گواهى دهم بر تو در آنچه كنى در من. اگر آفتاب من فرو شود مرا درنيابى تا روز قيامت».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 5، ص 502)

۱۷۲۱.حذيفة اليمان روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه او گفت:«حذيفه! در دوزخ شيران اند و سباع از آتش و سگان اند از آتش و قلاّبها است از آتش. خداى تعالى فرشتگان را بفرستد تا به آن قلاّبها اهل دوزخ را بركشد و به آن شمشيرها پاره پاره كنند و بخورد آن سگان و سباع. هر گاه كه عضوى بخورند، خداى تعالى ديگر باره باز آفريند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 5، ص 506)

۱۷۲۲.روايت است از ابو اُمامه از أُبَىِّ كعب كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او سورة الطارق بخواند، خداى تعالى او را به عدد هر ستاره كه در آسمان است، دو حسنه بنويسد».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳ ، ج 5، ص 507)

۱۷۲۳.عبداللّه عمر روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه او گفت:«سه چيز است كه هر كه بر آن محافظت كند دوست خداى باشد: نماز و روزه و غسل جنابت».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 5، ص 509 ـ 510)

۱۷۲۴.ابو اُمامه روايت كرد از أُبَىِّ كعب كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او سورة الاعلى بخواند، خداى تعالى به عدد هر حرفى كه بر ابراهيم و موسى عليهماالسلام و محمّد صلى الله عليه و آلهفرستاد او را حسنه بنويسد».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۵ ، ج 5، ص 510)

۱۷۲۵.عبداللّه زبير و عبداللّه عمر گفتند كه رسول صلى الله عليه و آله اين سوره دوست داشتى و گفتى:«اوّل كسى كه سبحان ربى الاعلى گفت، ميكائيل بود». و رسول صلى الله عليه و آله گفت جبرئيل را عليه السلام كه: «مرا خبر ده از ثواب آن كس كه اين كلمه بگويد در نماز يا بيرون از
نماز. گفت: يا محمّد! هيچ مؤمنى و مؤمنه نباشد كه اين كلمه بگويد در سجود، الاّ ثواب اين كلمه در ترازوى حسنات از عرش و كرسى و كوههاى دنيا گران تر باشد».

۱۷۱۵.ابو اُمامه روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه:«هر كه او سوره انشقّت بخواند، خداى تعالى با پناه گيرد او را از آنكه نامه اش از پس پشت دهند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 5، ص 494)

۱۷۱۶.عبداللّه عباس روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه:«پشيمان، منتظر رحمت خدا است و معجب، منتظر مقت و خشم خداى و هر كس به آن عمل كه كرده باشد، جزا گيرد بر آن».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 5، ص 496)

۱۷۱۷.سعيد جبير روايت كرد از عبداللّه عباس كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او و السّماء ذات البروج بخواند، خداى تعالى به عدد هر روز آدينه و روز عرفه كه در دنيا بوده باشد، ده حسنه بنويسد او را».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳ ، ج 5، ص 500)

۱۷۱۸.ابو هريره روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه گفت:«روز موعود روز قيامت است و شاهد روز آدينه و مشهور روز عرفه. آفتاب برنيامد و فرو نشد بر هيچ روز فاضل تر از روز آدينه، در او ساعتى است كه هيچ كس نباشد كه در آن وقت دعايى كند الاّ آنكه اجابت كند او را يا استعاذت كند او را و الاّ پناه دهند او را».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 5، ص 500 ـ 501)

۱۷۱۹.ابو دردا روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه گفت:«صلوات بر من بسيار فرستيد در روز آدينه كه آن روزى است مشهود، فرشتگان حاضر باشند و هيچ كس نباشد كه بر من صلوات فرستد و الاّ صلوات او بر من عرض كنند چون فارغ شود از آن».
گفتند: يا رسول اللّه ! پس از وفات تو همچنين است؟
گفت: «خداى تعالى بر زمين حرام كرده است كه گوشت پيغمبران خورد. پيغمبران خداى زنده باشند و روزى خورند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۵ ، ج 5، ص 501)