491
تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازي ج2

(تفسير ابوالفتوح رازى ۱ ، ج 5، ص 515 ـ 516)

۱۷۲۹.رسول صلى الله عليه و آله گفت:«در بهشت سريرهايى باشد در غايت بلندى و اقلّ و اكثر طول آن صد ساله و كمتر و بيشتر».
مشركان گفتند: پس چگونه بر آن شوند؟
«سر فرود آرند تا مؤمنان پاى بر آن نهند ايشان را».

(تفسير ابوالفتوح رازى ۲ ، ج 5، ص 516)

۱۷۳۰.روايت است از زِرِّ حُبيش از أُبَىِّ كعب كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هر كه او سورة الفجر بخواند در ايام عشر، خداى تعالى او را بيامرزد و هر كس در دگر روزها بخواند، او را نورى باشد روز قيامت».

(تفسير ابوالفتوح رازى ۳ ، ج 5، ص 518)

۱۷۳۱.انس مالك روايت كرد كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«هيچ ايّام نيست كه خداى تعالى دوست تر دارد كه بنده در او عمل صالح كند فاضل تر از اين ايّام و روزه هر روزى برابر است به روزه سالى و قيام هر شبى از او به قيام شب قدر».

(تفسير ابوالفتوح رازى ۴ ، ج 5، ص 519)

۱۷۳۲.در خبر است كه رسول را صلى الله عليه و آله گفتند:جوانى است كه از اين ده روز پيوسته روز روزه دارد. او را بخواند و گفت: «چه شنيده اى در فضل اين ايّام؟»
گفت: يا رسول اللّه ! چيزى نشنيده ام. جز آن نيست كه ايّام حج است و حاجيان در اين ايّام در افعال حج باشند. من نيز خواهم كه در چيزى باشم.
گفت: «بشارت باد تو را كه هر كه يك روز از اين ده روز روزه دارد، همچنان باشد كه صد برده آزاد كند و صد شتر قربان كند و صد اسب در راه خدا بر غازيان وقف
كرده؛ چون روز ترويه باشد. و روزه دار چنان باشد كه هزار برده آزاد كرده باشد و هزار شتر قربان كرده و هزار اسب در سبيل خداى وقف كرده و چون روز عرفه باشد روزه دارد، همچنان باشد كه دو هزار برده آزاد كرده باشد و دو هزار شتر قربان كرده و دو هزار اسب وقف كرده بر مجاهدان و دو سال روزه بنويسند او را: يك سال از پيش و يك سال از پس آن».

1.روض الجنان، ج ۲۰، ص ۲۴۴ ـ ۲۴۵.

2.همان، ص ۲۴۷.

3.همان، ص ۲۵۰.

4.همان، ص ۲۵۳.


تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازي ج2
490

(تفسير ابوالفتوح رازى ۱ ، ج 5، ص 511)

۱۷۲۶.ابوذر غفارى گفت:پرسيدم از رسول صلى الله عليه و آله، گفتم: يا رسول اللّه ! پيغمبران چند بودند؟ گفت: «صد و بيست و چهار هزار پيغمبر بودند».
گفتم: يا رسول اللّه ! مرسل چند بودند؟
گفت: «سيصد و شصت بودند و باقى انبياء بودند».
گفتم: يا رسول اللّه ! آدم پيغمبر بود؟
گفت: «بلى، خداى او را به خودى خود آفريد و با او سخن گفت».
آن گه گفت: «يا اباذر! از جمله آن پيغمبران چهار عربى بودند: هود و صالح و شعيب و پيغمبر تو».
گفتم: يا رسول اللّه ! خداى تعالى چند كتاب فرستاد؟
گفت: «يكصد و چهار كتاب از آن ده به آدم داد، پنجاه به شيث داد، و سى به اخنوخ داد (و او ادريس است و او اوّل كسى بود كه چيزى نوشت به قلم)، و ده به ابراهيم عليه السلام داد، و تورات به موسى عليه السلام، و انجيل به عيسى عليه السلام و زبور به داوود عليه السلام و فرقان به من».

(تفسير ابوالفتوح رازى ۲ ، ج 5، ص 514)

۱۷۲۷.عبداللّه عباس روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه او گفت:«هر كه او سورة الغاشية بخواند، حق (سبحانه و تعالى) او را حساب آسان كند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ۳ ، ج 5، ص 514)

۱۷۲۸.عبداللّه عباس روايت كرد از رسول صلى الله عليه و آله كه او گفت:«ضريع چيزى باشد در
دوزخ كه با نبت ماند، از صبر تلخ تر و از مردار گنده تر و از آتش گرم تر».

1.روض الجنان، ج ۲۰، ص ۲۳۳ ـ ۲۳۴.

2.همان، ص ۲۳۹ ـ ۲۴۰.

3.همان، ص ۲۴۱.

  • نام منبع :
    تحقيق در تفسير ابوالفتوح رازي ج2
    سایر پدیدآورندگان :
    علوي، ابوالحسن
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 38187
صفحه از 647
پرینت  ارسال به