(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 5، ص 593)

۱۸۰۱.اصبغ بن نباته روايت كرد از اميرالمؤمنين على (عليه الصلوة والسلام) كه چون اين سوره آمد، رسول صلى الله عليه و آله گفت:«يا جبرئيل! اين نحر چيست كه خداى تعالى امر فرموده است؟ گفت: نحر نيست. خداى تعالى مى فرمايد كه در نماز دست به تكبير بردارد تا به نحر. در تكبير افتتاح و تكبير ركوع و تكبير سجود و چون سر بردارى از او كه اين نماز ماست و نماز فرشتگان در آسمان هاى هفت. آن گه گفت: هر چيزى را زينتى است و زينت نماز دست برداشتن است به تكبيرها».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 5، ص 594)

۱۸۰۲.رسول عليه السلام گفت:«اندر نماز دست برداشتن به تكبير از جمله استكانت و خشوع است».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳ ، ج 5، ص 594)

۱۸۰۳.از جبير مطعم كه او گفت كه رسول صلى الله عليه و آله مرا گفت:«يا جبير! خواهى كه چون به سفر شوى، از همه همراهان تو را حال بهتر شود و زاد بيشتر؟»
من گفتم: آرى، يا رسول اللّه .
گفت: اين پنج سوره را بر خوان: «قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ»^۴ و «إِذا جاءَ نَصْرُ اللّه ِ وَالْفَتْحُ»^۵ و «قُلْ هُوَ اللّه ُ أَحَدٌ»^۶ و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ»^۷ و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ»^۸ و افتتاح كن به قرائت بسم اللّه الرحمن الرحيم».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۹
، ج 5، ص 595)

۱۸۰۴.رسول صلى الله عليه و آله يكى را از صحابه گفت:«چون بخواهى خفت، اين سوره بخوان
كه اين براء تو است از شرك».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 5، ص 593)

۱۷۹۸.عبداللّه عباس گفت:چون اين سوره ^۲ آمد، رسول صلى الله عليه و آله بر منبر رفت و خطبه كرد و اين سوره بخواند. صحابه گفتند: يا رسول اللّه ! اين كوثر چيست كه خداى تو را بداد؟
گفت: «جويى است در بهشت از شير سپيدتر و از چوب تير راست تر، بر كناره او درّ و ياقوت است، مرغانى سبز به آب خوردن بدان جوى آيند. گردنها چون شتران بختى».
گفتند: يا رسول اللّه ! چند ناعم باشند اين مرغان؟
گفت: «از ايشان ناعم تر آنان باشند كه اين مرغان خورند و از اين آب خورند و رضوان خداى دريابند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳ ، ج 5، ص 593)

۱۷۹۹.عبداللّه عمر روايت كرد كه رسول صلى الله عليه و آله گفت:«كوثر جويى است در بهشت. كنارهاى او از زر سرخ است و ريگ او از مرواريد و ياقوت است و خاك او از مشك خوش تر است و آبش از انگبين شيرين تر است و از برف سفيدتر».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 5، ص 593)

۱۸۰۰.رسول صلى الله عليه و آله گفت:«آب كوثر از اصل سدرة المنتهى بيرون مى آيد، طول از مشرق تا مغرب است. بر كنار او زعفران رسته است، ريگ او دُرّ و مرجان و ياقوت است و خاك او مشك اذفر، بر كنار او قبّ ها از دُرّ و مرجان. هر كه در او شود، از غرق ايمن باشد. هر كه از او باز خورد، هرگز تشنه نشود و هيچ كس از او وضو نكند و الاّ هرگز اشعث و اغبر نشود. امّت من بر اين حوض چنان ازدحام كنند كه
چهارپايان».