۱۸۴۱.از اميرالمؤمنين على عليه السلام روايت كرده اند كه او گفت:أَلبَرقُ مَخَارِيقُ المَلائِكَةِ.
۰.ترجمه: برق آن چوب است كه فرشتگان به آن ابر رانند.
(تفسير ابوالفتوح رازى ۱ ، ج 1، ص 59)
۱۸۴۲.اميرالمؤمنين على عليه السلام گفت:بَشِّر مَالَ البَخِيلِ بِحَادِثٍ أَو وَارِثٍ.
۰.ترجمه: بشارت ده مال بخيل را به حادثه اى يا وارثى.
(تفسير ابوالفتوح رازى ۲ ، ج 1، ص 696)
۱۸۴۳.محمد بن على الباقر عليه السلام گفت:تُبدُوا مَا فِي أَنفُسِكُم مِنَ الأَفعالِ الظّاهِرَةِ أَو تُخفُوهُ يُحَاسِبكُم بِهِ اللّه ُ العَائِدُ عَلى أَفعالِكُم وَالعَارِفُ بِأَحوالِكُم.
۰.] ترجمه: آشكار كنيد آنچه را كه در ضمير جان خود داريد يا پنهان كنيد خداوندى كه كارهاى شما را مى داند و به حالات شما عارف است شما را به آن حساب خواهد كرد. [
(تفسير ابوالفتوح رازى ۳ ، ج 1، ص 499)
۱۸۴۴.صادق را عليه السلام از تقيّه پرسيدند. گفت:أَلتَّقِيَّةُ دِينِي وَدِينَ آبَائِي.
۰.ترجمه: تقيّه دين من است و دين پدران من.
(تفسير ابوالفتوح رازى ۴ ، ج 1، ص 542)
۱۸۴۵.از اميرالمؤمنين عليه السلام روايت است كه او گفت:تَمامُ النِّعمَةِ المَوتُ عَلَى الإِسلامِ.
۰.ترجمه: تمام نعمت خداى بر آن بنده بود كه بر اسلام ميرد.
(تفسير ابوالفتوح رازى ۵ ، ج 1، ص 230)
۱۸۴۶.در خبر است كه يك روز از اميرالمؤمنين عليه السلام و خضر به هم رسيدند. اميرالمؤمنين او را گفت:كلّمنى؛ بگو تا از تو ياد گيرم. خضر گفت: مَا أَحسَنَ تَوَاضُع
الأَغنِيَاءِ لِلفُقَراءِ قُربَةً إِلَى اللّه ِ؛ چه نيكو است تواضع توانگران مر درويشان را تقرّب به خداى را. اميرالمؤمنين گفت: خواهى تا از اين نكوتر بشنوى؟
گفت: بيار. گفت: وَأَحسَنُ مِن ذلِكَ تِيهُ الفُقَراءِ عَلَى الأَغنِيَاءِ ثِقَةً بِاللّه ِ؛ از اين نيكوتر، تكبّر درويشان بود بر توانگران استوارى به خداى.
