احاديث ائمه اطهار عليهم السلام به فارسى

سخنان ائمّه اطهار عليهم السلام از اين پس به زبان فارسى نقل مى شود؛ زيرا ابوالفتوح در اثناى تفسير در موارد فراوانى ديگر تنها به درج ترجمه آنها پرداخت و از نقل و ضبط اصل آن سخنان در زبان تازى خوددارى نمود. اينك دنباله سخنان امامان:

۱۸۹۹.از اميرالمؤمنين على عليه السلام روايت كرده اند كه او گفت:«هر كه او نعلى زرد پوشد، غمش نشود».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۱ ، ج 1، ص 142)

۱۹۰۰.صادق عليه السلام گفت:«هيچ بيمار نباشد كه به دَر مرگ رسد، الاّ خداى تعالى عقل و سمع و بصر به او دهد».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۲ ، ج 1، ص 278)

۱۹۰۱.اميرالمؤمنين عليه السلام گفت:«هيچ دعا نكنى تا در اوّل نگويى كه صَلِّ عَلى مُحَمَّد و آلِه وَافْعَلْ بى كذا كذا».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۳ ، ج 1، ص 298)

۱۹۰۲.صادق عليه السلام گفت:«خداى تعالى دانست كه در اين امّت حاكمان باشند كه به ناحق حكم كنند. خداى تعالى بندگان را نهى كرد از آنكه به حكومت نزد ايشان شوند».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۴ ، ج 1، ص 304)

۱۹۰۳.صادق عليه السلام گفت:«اگر مردى هر چه دارد به يك بار در صدقه و نفقه خرج كند، او محسن و موافق نباشد».

(تفسير ابوالفتوح رازى ^۵ ، ج 1، ص 311)

۱۹۰۴.از اميرالمؤمنين على عليه السلام روايت كرده اند كه گفت:«حسَنه دنيا زنى صالحه
است و حسنه آخرت حور العين است.. و قنا عذاب النّار؛ مراد به اين عذاب، دوزخ زن بد است».