۱۶۸.امام على عليه السلام :با دنياست كه قيامت را به چنگ مى آورى.

۱۶۹.امام على عليه السلام :در شگفتم از كسى كه مى داند از دنيا منتقل مى شود، چگونه براى آخرتش توشه فراهم نمى آورد!

۱۷۰.امام على عليه السلام :از دنيا ، توشه اى برداريد كه فرداى قيامت ، با آن خود را حفظ كنيد و از سراى نيستى براى سراى ماندگارى برگيريد.

۱۷۱.امام على عليه السلام :در دنيا، از دنيا توشه اى برگيريد كه فرداى قيامت ، با آن خويشتن را حفظ كنيد.

۱۷۲.امام على عليه السلام ـ در وصف دنيا ـ :نيكو سرايى است دنيا براى آن كس كه آن را خانه [ى هميشگى [خويش نداند، و نيكو منزلگاهى است براى آن كس كه آن را وطن خويش نگيرد.

۱۷۳.امام على عليه السلام :كارها [ى نيك] در دنيا، تجارت آخرت است.

۱۷۴.امام على عليه السلام ـ در نامه اى به معاويه ـ :دنيا، تجارت خانه اى است و سود يا زيان آن ، آخرت است [و در آخرت معلوم مى شود] . پس سعادتمند ، كسى است كه كالاى او در دنيا ، كارهاى نيك باشد و كسى كه دنيا را به چشم دنيا ديد و به آن در همان حدّ خويش ارزش نهاد.

۱۶۸.عنه عليه السلام :بِالدُّنيا تَجوزُ القِيامَةَ ^۱ . ^۲

۱۶۹.عنه عليه السلام :عَجِبتُ لِمَن عَرَفَ أنَّهُ مُنتَقِلٌ عَن دُنياهُ ، كَيفَ لا يُحسِنُ التَّزَوُّدَ لاُِخراهُ! ^۳

۱۷۰.عنه عليه السلام :تَزَوَّدوا مِنَ الدُّنيا ما تَحوزونَ ^۴ بِهِ أنفُسَكُم غَدا ، وخُذوا مِنَ الفَناءِ لِلبَقاءِ . ^۵

۱۷۱.عنه عليه السلام :تَزَوَّدوا فِي الدُّنيا مِنَ الدُّنيا ما تُحرِزونَ بِهِ أنفُسَكُم غَدا . ^۶

۱۷۲.عنه عليه السلام ـ يَصِفُ الدُّنيا ـ :ولَنِعمَ دارُ مَن لَم يَرضَ بِها دارا ، ومَحَلُّ مَن لَم يُوَطِّنها مَحَلاًّ . ^۷

۱۷۳.عنه عليه السلام :الأَعمالُ فِي الدُّنيا تِجارَةُ الآخِرَةِ . ^۸

۱۷۴.عنه عليه السلام ـ مِن كِتابٍ لَهُ إلى مُعاوِيَةَ ـ :إنَّ الدُّنيا دارُ تِجارَةٍ ، ورِبحُها أو خُسرُها
الآخِرَةُ ، فَالسَّعيدُ مَن كانَت بِضاعَتُهُ فيهَا الأَعمالَ الصّالِحَةَ ، ومَن رَأَى الدُّنيا بِعَينِها وقَدَّرَها بِقَدَرِها . ^۹