۱۸۹.امام على عليه السلام ـ در حديثى نظير حديث پيشين، با اين افزوده ـ :اگر دنيا را بر شَرَنگش نكوهش مى كنى ، براى شهدش نيز او را بستاى، وگرنه رهايش كن ؛
نه بستاى و نه نكوهش نماى . نفس تو برايت نمونه آورده شده است تا جايى كه نه گريه ات گِرِه از كار تو مى گشايد، و نه برادرى و رفاقتت به تو رحم مى كند.

۱۸۹.الإمام عليّ عليه السلام ـ نَحوَ ما مَرَّ إلى أن قالَ ـ :فَإِن ذَمَمتَها لِصَبِرِها فَامدَحها لِشَهدِها ،
وإلاّ فَاطرَحها لا مَدحَ ولا ذَمَّ ، قَد مُثِّلَت لَكَ نَفسُكَ حَتّى ما يُغني عَنكَ بُكاؤُكَ ، ولا يَرحَمُكَ إخاؤُكَ . ^۱