۳۰۶.امام صادق عليه السلام :زندانى [واقعى] كسى است كه دنيايش او را از آخرتش باز داشته باشد.
۳۰۷.امام صادق عليه السلام :طلب دنيايت ، تو را از طلب دينت باز ندارد؛ زيرا كه طالب دنيا ، گاه [آن را] به دست مى آورد و گاه از دستش مى دهد و به واسطه همان چيزى كه از دست داده است ، نابود مى شود.
۳۰۸.امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
اى آن كه دنيا را بر دين ، برگزيده اى/ و سرگشته اى و از راه به در رفته اى
و اميد جاودانگى در دنيا دارى/ ـ حال آن كه نيش مرگ ، نمايان است ـ !
چه دور است [جاودانگى] ؛چرا كه دنيا تيرهادارد/ كه هرگاه و بر هر كه آنها را بيفكند ، نابود مى كند .
ر . ك : ج2 ص393 (نكوهش آن كه آخرتش را به دنياى ديگران بفروشد).
1 / 2 ـ 2
دل بستگى
قرآن
«آنان كه اميد به ديدار ما ندارند و به زندگى دنيا خشنود شدند و به آن دل بستند و آنان كه از
نشانه هاى ما بى هُش اند ، آنان ، جايگاهشان آتش است، به سبب آنچه كه به دست آورده اند» .
