۳۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دنيا را براى اهلش وا گذاريد؛ زيرا هركس كه از دنيا بيش از اندازه كفايتش برگيرد، نادانسته، [عوامل] مرگ خود را برگرفته است.
۳۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دنيا را براى اهلش رها كنيد ، دنيا را براى اهلش رها كنيد ، دنيا را براى اهلش رها كنيد؛ زيرا هر كس كه از دنيا بيش از اندازه كفايتش بردارد، ناخودآگاه، از بهشت خود بر مى دارد [و كم مى كند].
۳۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! روزىِ خاندان محمّد را در حدّ نياز قرار بده.
۳۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در سفارش به على عليه السلام ـ :اى على! از پيشنيان و پسينيان، هيچ كس نيست ، مگر آن كه در روز قيامت آرزو مى كند كه اى كاش از دنيا ، جز به اندازه نياز ، به او داده نمى شد.
۳۵۵.صحيح البخارى ـ به نقل از عمرو بن عوف انصارى ـ :پيامبر خدا ، ابو عبيده جرّاح را به بحرين فرستاد تا جزيه آن را بياورد. پيامبر خدا با مردم بحرين [بر پرداخت جزيه] مصالحه كرده و علاء بن حَضرَمى را به اميرى ايشان گماشته بود. ابو عبيده با اموالى از بحرين آمد. انصار ، خبر ورود ابو عبيده را شنيدند. نماز صبح را با پيامبر صلى الله عليه و آله گزاردند و ايشان ، چون نماز صبح را با آنان خواند،
برگشت. انصار ، جلو او آمدند. پيامبر خدا ، وقتى آنها را ديد ، لبخندى زد و فرمود: «گمان مى كنم شنيده ايد كه ابو عبيده چيزى آورده است» .
گفتند: آرى، اى پيامبر خدا!
حضرت فرمود: «پس مژده باد بر شما و اميدوار باشيد به چيزى كه خوش حالتان مى كند. به خدا سوگند ، من از فقر بر شما نمى ترسم ؛ بلكه از اين براى شما مى ترسم كه دنيا بر شما گسترده شود ، چنان كه براى پيشينيان شما گسترده شد، و بر سرِ دنيا به رقابت برخيزيد ، همچنان كه آنان به رقابت برخاستند، و دنيا شما را به هلاكت افكند ، همچنان كه آنان را به هلاكت افكند.
