۴۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند دنيا را آفريد و از زمانى كه آن را آفريده ، هنوز به آن نظر نكرده است ، مگر به جاهايى از آن كه عبادت پيشگان در آن جايند، و تا روزى هم كه در صور دميده مى شود و اجازه نابودى دنيا را مى دهد ، به خاطر نفرتش از دنيا ، به آن نگاه نخواهد كرد ، و [هرگز] آن را بر آخرت ترجيح نداده است.
۴۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند مى فرمايد: «پسر آدم! اين دنيا را از همان زمان كه آفريدم ، جز مايه رنج اهل دنيا خلق نكردم. من جز با چشم دشمنى به آن نمى نگرم. پس، آن را دوست مدار كه تو را دشمن خواهم داشت».
2 / 7
خداوند ، آن را براى دوستانش نپسنديد و آن را از دشمنانش دريغ نكرد
قرآن
«و اگر نبود بيم آن كه [همه] مردم [در انكار خدا] امّتى واحد گردند ، قطعاً براى خانه هاى كسانى كه به [خداى] رحمانْ كفر مى ورزند ، سقف ها و نردبان هايى از نقره ـ كه بر آنها بالا روند ـ ، و براى خانه هايشان ، درها و تخت هايى كه بر آنها تكيه زنند ، و [نيز [زيورهايى [ديگر] قرار مى داديم. و همه اينها جز متاع زندگى دنيا نيست، و آخرت در پيش پروردگار تو ، براى پرهيزگاران است» .
حديث
۴۸۴.امام صادق عليه السلام ـ درباره اين سخن خداى متعال:«و اگر نبود بيم آن كه [همه [مردم امّتى واحد گردند ، قطعاً براى خانه هاى كسانى كه به [خداى] رحمانْ كفر مى ورزند ، سقف ها و نردبان هايى از نقره ـ كه بر آنها بالا روند ـ قرار مى داديم» ـ : [يعنى [اگر خداوند اين كار را بكند ، همه مردم ، كافر مى شوند.
۴۸۵.امام صادق عليه السلام ـ درباره همين آيه ـ :اگر خداوند اين كار را مى كرد ، ديگر هيچ
كس ايمان نمى آورد ؛ ليكن در ميان مؤمنان، توانگر و تهى دست قرار داد و در ميان كافران نيز توانگر و تهى دست . سپس از طريق امر و نهى و صبر و رضايت ، آنان را آزمود.
