۶۴۱.امام على عليه السلام :علّت تباهى خِرَد، دنيادوستى است.
۶۴۲.امام على عليه السلام :زيب و زر دنيا ، خِرَدهاى ناتوان را تباه مى گرداند.
۶۴۳.امام على عليه السلام :دنيادوستى ، خِرَد را تباه مى كند، گوش را از نيوشيدن حكمت ، كر مى سازد، و موجب عذاب دردناك مى گردد.
۶۴۴.امام على عليه السلام :دنيا، قتلگاه خِرَدهاست.
ر . ك : ج2 ص99 (كمال يافتن شناخت / نگهدارى خرد) .
4 / 4
تباهى جان
الف ـ غفلت
۶۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چه شده است كه مى بينم دنيادوستى بر بسيارى از مردم ، چيره آمده است، چندان كه گويى مرگ در اين دنيا براى ديگران رقم خورده، و انگار حق (وظيفه) در اين دنيا بر غير آنان واجب گشته است، و گويى از خبر مردگان پيش از خود ، چيزى نشنيده و نديده اند؟! راهشان راه گروهى مسافر است و به زودى به سوى آنان باز مى گردند ؛ آنان كه به خانه هاى گور خويش رفته اند، و اينان ميراث خوارشان شده اند، و مى پندارند كه پس از آنان جاودانه خواهند زيست. هيهات، هيهات! آيا آخرينشان از اوّلينشان پند نمى گيرند؟ سخنان پندآموز كتاب خدا را نفهميدند و آنها را به فراموشى سپردند،
و خويشتن را از گزند هر بدفرجامى اى در امان پنداشتند، و از فرود آمدن هيچ گونه مصيبت و رويداد مهلكى نهراسيدند.
