447
دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث ج1

۷۲۲.امام على عليه السلام :هر كه آخرتش را به دنيايش بفروشد ، هر دوى آنها را از كف مى دهد.

۷۲۳.امام على عليه السلام :هر كس بهشت جاويدان را به دنياى گذرا بفروشد ، بدبخت مى شود و در اين معامله زيان مى كند.

۷۲۴.امام على عليه السلام :دنيايت را با از بين بردن دينت آباد مكن كه در اين صورت ، از زيانكارترين مردمان خواهى بود.

۷۲۵.امام على عليه السلام :اى گروه هاى مردم! پروامندى از خداوند ، در پيش گيريد؛ زيرا چه بسيار است آرزومندِ چيزى كه به آن نمى رسد، و سازنده بنايى كه در آن ، [مهلتِ [سكونت نمى يابد، و گرد آورنده مالى كه به زودى آن را [براى ديگران] بر جاى مى گذارد ، و شايد آن را از راه نادرست، يا از نپرداختن حقّى ، گرد آورده است . [ در اين صورت ، ] از حرام به آن رسيده و با اين كار ، گناهانى به دوش كشيده است . پس وزر و وبال آن را بر عهده مى گيرد، و با افسوس و اندوه بر پروردگارش وارد مى شود. او دنيا و آخرت را زيان كرده است و اين ، همان زيان آشكار است.

۷۲۶.امام على عليه السلام :زيانكارترينِ مردم ، كسى است كه دنيا را به جاى آخرت بپذيرد.

۷۲۷.امام على عليه السلام :پر زيان ترين معامله و بى حاصل ترين تلاش را آن مردى كرده كه بدنش را در رسيدن به آرزوهايش فرسوده و مقدّرات ، او را در رسيدن به خواستش يارى نكرده اند ، و در نتيجه، با آه و حسرت ها از دنيا رفته و با كوله بارى از گناه ، ره سپار آخرت شده است.


دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث ج1
446

۷۲۲.الإمام عليّ عليه السلام :مَن باعَ آخِرَتَهُ بِدُنياهُ خَسِرَهُما . ۱

۷۲۳.عنه عليه السلام :إنَّ مَن باعَ جَنَّةَ المَأوى لِعاجِلَةِ الدُّنيا تَعَسَ جَدُّهُ ۲ وخَسِرَت صَفقَتُهُ . ۳

۷۲۴.عنه عليه السلام :لا تُصلِح دُنياكَ بِمَحقِ ۴ دينِكَ ؛ فَتَكونَ مِنَ الأَخسَرينَ أعمالاً . ۵

۷۲۵.عنه عليه السلام :مَعاشِرَ النّاسِ ! اتَّقُوا اللّهَ ، فَكَم مِن مُؤَمِّلٍ ما لا يَبلُغُهُ ، وبانٍ ما لا يَسكُنُهُ ، وجامِعٍ ما سَوفَ يَترُكُهُ ، ولَعَلَّهُ مِن باطِلٍ جَمَعَهُ ، ومِن حَقٍّ مَنَعَهُ ، أصابَهُ حَراما ، وَاحتَمَلَ بِهِ آثاما ، فَباءَ بِوِزرِهِ ، وقَدِمَ عَلى رَبِّهِ آسِفا لاهِفا ، قَد خَسِرَ الدُّنيا وَالآخِرَةَ ، ذلِكَ هُوَ الخُسرانُ المُبينُ . ۶

۷۲۶.عنه عليه السلام :أخسَرُ النّاسِ مَن رَضِيَ الدُّنيا عِوَضا عَنِ الآخِرَةِ . ۷

۷۲۷.عنه عليه السلام :إنَّ أخسَرَ النّاسِ صَفقَةً وأخيَبَهُم سَعيا ، رَجُلٌ أخلَقَ بَدَنَهُ في طَلَبِ آمالِهِ ولَم تُساعِدهُ المَقاديرُ عَلى إرادَتِهِ ؛ فَخَرَجَ مِنَ الدُّنيا بِحَسَراتِهِ ، وقَدِمَ عَلَى الآخِرَةِ بِتَبِعاتِهِ . ۸

1.غرر الحكم : ح ۸۲۳۷ ، عيون الحكم والمواعظ : ص ۴۴۵ ح ۷۸۱۸ ؛ مطالب السؤول : ص ۴۸ .

2.الجَدُّ : الحَظّ والبَخت (الصحاح : ج ۲ ص ۴۵۲ «جدد») .

3.غرر الحكم : ح ۳۴۸۴ ، عيون الحكم والمواعظ : ص ۱۵۱ ح ۳۳۱۸ .

4.مَحَقَهُ : أي أبطَلَهُ ومَحاه (الصحاح : ج ۴ ص ۱۵۵۳ «محق») .

5.نهج البلاغة : الكتاب ۴۳ ، بحار الأنوار : ج ۳۳ ، ص ۵۱۶ ح ۷۱۲ .

6.نهج البلاغة : الحكمة ۳۴۴ ، بحار الأنوار : ج ۷۸ ص ۸۳ ر ۸۸ .

7.غرر الحكم : ح ۳۰۷۷ ، عيون الحكم والمواعظ : ص ۱۲۰ ح ۲۷۳۰ .

8.غرر الحكم : ح ۳۵۹۴ ، عيون الحكم والمواعظ : ص ۱۵۷ ح ۳۴۱۱ .

  • نام منبع :
    دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    موسوي، سيد رسول؛ شيخي، حميد رضا
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 98457
صفحه از 476
پرینت  ارسال به