بن خالد حلّى را ـ كه يكى از مصادر «بحار الأنوار» ـ است ۱ در حال نشر دارد ؛ همچنين اين مركز ، به پاس ارج نهادن به خدمات علمى اين عالم فرزانه و داشتن سهمى اندك در اين وادى، به تصحيح و عرضه تعدادى از مصادر چاپ نشده ، همّت گماشت و توانست با شناسايى رساله هايى ، دفترهاى چهارم و پنجم «ميراث حديث شيعه» را به آن اختصاص دهد .
رساله هايى كه در اين دفتر (دفتر چهارم) از مصادر «بحار الأنوار» منتشر مى شود ، عبارت اند از :
1 ـ التعازى ، از ابوعبداللّه محمّد بن على بن الحسن بن عبدالرحمن علوى حسينى (م 445ق) .
حاجى نورى در «الفيض القدسى» كه همراه «بحار الأنوار» به چاپ رسيده ، «التعازى» را يكى از منابعى مى شمارد كه به پيشنهاد يكى از شاگردان مجلسى ، جهت تهيه «مستدرك بحارالأنوار» مورد نظر بوده است. ۲ همچنين وى در «جنّة المأوى» كه در ضمن جلد 53 «بحار الأنوار» به چاپ رسيده ، از «التعازى» مطلبى را نقل كرده است. ۳
2 ـ أدعيّة السر ، نوشته سيد فضل اللّه على بن عبيداللّه راوندى ، از عالمان قرن ششم . علاّمه مجلسى ، در مقدمه كتابْ آن را به عنوان يكى از مصادر آورده ۴ و مى نويسد كه تمام آن را نقل خواهد كرد ۵ و اجازه روايت آن را براى برخى از شاگردان خود ، صادر