رى در دوران حكومت آل بويه در ايران مركز سياسى و فرهنگى آنان بود و اين امر باعث رونق دانش و ادب در اين شهر شد و دانشمندان و ادبا و شعراى بسيارى را به جهان اسلام تحويل داد .
صاحب بن عبّاد دانشمندى فرزانه بود و به علم و ادب علاقه بسيارى داشت وبه دانشمندان و ادبا توجه بسيارى نشان مى داد؛ به گونه اى كه بسيارى از دانشمندان و شعرا از مناطق ديگر جهان با وى مكاتبه داشتند و برخى از آنان به رى دعوت شدند .
يكى از عالمانى كه به رى دعوت شد، شيخ صدوق (311 ـ 381) بود . او به دعوت صاحب بن عبّاد به رى رفت و در آنجا اقامت كرد . او چند كتاب، از جمله التوحيد و عيون الأخبار الرضا عليه السلام را در اين ايّام و براى صاحب بن عبّاد نوشت و به او هديه كرد . وى به تأسيس حوزه علمى در رى پرداخت و خود به تدريس فقه و حديث مشغول شد .
بناى حوزه علمى در رى به دست شيخ صدوق بعدها زمينه حضور عالمانى ديگر را در رى فراهم آورد كه از جمله ايشان أبوبكر أحمد بن حسين خزاعى نيشابورى است . ديديم كه منتجب الدين در معرفى وى نوشته بود:
شيخ ثقه ابوبكر احمد بن حسين بن احمد نيشابورى متوطّن درى ... .
با ورود وى به رى اين خاندان در رى ماندگار شده و ابوالفتوح رازى در همين شهر به دنيا آمده و در آن باليد .
