در بيان ضعف آراى اهل سنت و رّد مطاعن ايشان در حق شيعه و ذكر مثالب آنهاست.
وفاتش به اتفاق صاحبان تراجم، در شعبان سال 588هجرى در حلب روى داد و ولادتش در حدود سال 489 بود. ^۱
از ميان ديگر شاگردان و راويان او مى توان اينان را نام برد:
3. ابوطالب نصر الدين عبد اللّه بن حمزه طوسى، ^۲
4. صفى الدين ابو محمّد حسن بن أبي بكر بن سيار الحيروى، ^۳
5 . عماد الدين ابوالفرج على، فرزند قطب الدين سعيد بن هبة اللّه راوندى، ^۴
6 . شريف شرفشاه بن محمّد بن حسين بن زباره افطسى، ^۵
سيد شرفشاه بن محمد حسينى افطسى نيشابورى معروف به زباره از سادات آل زباره نيشابور ـ كه از اكابر قبايل سادات مقيم خراسان به شمار مى آمده اند ـ است.
منتجب الدين درباره وى مى گويد:
السيد عزالدين شرفشاه بن محمد الحسينى الافسطى النيسابورى، المعروف بزباره، المدفوه بالغرى ـ على ساكنه السلام ـ عالم فاضل، له نظم رائق و نثر لطيف. ^۶
سال فوتش به دست نيامده، مزار وى همچنان كه شيخ منتجب الدين اشاره كرده، در نجف اشرف است و جبل شرفشاه در مشرق نجف به وى منسوب است. ^۷
7 . تاج الدين محمّد، فرزند ابوالفتوح كه نزد پدر شاگردش كرده است. ^۸

است و در تاريخ علماى قزوين وى را ستوده است. مؤلفات وى كتاب فهرست والاربعين عن الاربعين من الاربعين فى فضائل اميرالمؤمنين است.
ولادت او به سال 504 و وفاتش بعد از 585 هجرى بوده است. ^۱
2. ابن شهر آشوب، به كسب اجازه روايت تفسير او نايل آمد. ^۲
شيخ رشيدالدين، ابو جعفر، محمد بن على بن شهر آشوب سروى از فحول دانشمندان، و از مشاهير محدثان و عالمان رجال و اخبار و از شعرا و نحات و اديبان و مفسران و وعاظ شيعه و از مردم سارى مازندران است. در فضيلت او همين بس كه اكابر علماى اهل سنّت، جلالت قدر و علوّ منزلت او را ستوده اند؛ ^۳ چنان كه شيخ صلاح الدين صفدرى، خليل بن ايبك شافعى در ترجمه حال او مى نويسد كه وى بيشتر قرآن را در حفظ داشت، و در اصول شيعه به نهايت حد رسيد؛ چنان كه از شهرها به محضرش مى شتافتند، و در علم قرآن و غرايب آن و نحو، سرآمد عصر بود و در ايّام المقتفى (530 ـ 555ق) در بغداد به منبر مى رفت و وعظ مى گفت؛ چندان كه سعه دانش وى اعجاب خليف را باعث مى آمد، و وى را خلعت مى داد.
سيوطى در ضمن ترجمه حال او، از وى با تجليلى تمام ياد مى كند. ^۴
ابن شهر آشوب در فنون مختلف استادان فراوانى داشته است؛ همچون جاراللّه زمخشرى، ابوعلى فضل بن حسن طبرسى، فتال نيشابورى، قطب راوندى و ابوالفتوح رازى. ^۵
ابن شهر آشوب از مدافعان مذهب اماميه بود و تأليفات وى را در تأييد اين مذهب، و ردّ آراى مخالفان است: مناقب آل ابى طالب و مثالب النواصب از تأليفات او