شمار اين دسته از احاديث بيش از دسته هاى سه گانه اى است كه بيانش گذشت و در لابلاى اين كتاب در بخشهاى مختلف، شمار قابل توجّهى از آنها را ملاحظه خواهيد كرد.
دسته پنجم: احاديثى كه وقتى آنها را در كنار هم مى نهيم روشن مى شود كه فرزندان حسين عليه السلام تا امام مهدى عليه السلام همگى در حكم اصحاب كساء هستند و آيه تطهير آنها را در بر مى گيرد و اين همچون احاديث فصل پنجم و ششم بخش يكم و بيشتر احاديث بخش دوم تا دوازدهم مى باشد.

روايت كرده اند ^۱ .
دسته سوم: احاديثى كه بدون اشاره به آيه تطهير، مصاديق «اهل بيت» را منطبق با آن چه در دسته اوّل و دوم ذكر شد معرفى مى كنند. شمار اين دسته از روايات كه در فصول و ابواب گوناگون اين كتاب خواهد آمد بسيار فراوانتر از دسته اوّل و دوم است ^۲ .
دسته چهارم: احاديثى كه بدون مشخّص كردن مصاديق «اهل بيت» فضايل يا حقوقى براى اين عنوان مطرح مى كنند و احاديثى ديگر بدون ذكر اين عنوان همان فضائل و حقوق را براى مصاديق «اهل بيت» مطرح مى كنند.
براى نمونه پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: «هر كه ما اهل بيت را در راه خدا دوست بدارد با ما برانگيخته خواهد شد و ما او را با خود به بهشت بريم» ^۳ و در حديثى ديگر آن حضرت دست فرزندانش حسن و حسين عليهماالسلامرا مى گيرد و مى فرمايد: «هر كه من و اين دو و والدين اين دو را دوست بدارد در روز رستخير با من هم منزلت خواهد بود» ^۴ و در حديثى ديگر مى فرمايد: «شما را در رعايت حقوق اهل بيتم به خدا سوگند مى دهم» ^۵ و در حديث ديگرى مى فرمايد: «خدا را خدا را در حقّ عترت و اهل بيتم، همانا فاطمه پاره تن من است و دو فرزند او دو بازوى منند و من و شوى او يك پرتويم» ^۶ .