۱۰۴.امام صادق عليه السلام :ما كسانى هستيم كه خداوند فرمانبرى از ما را واجب كرده است، مردم را نرسد مگر شناختن ما و مردم در نشناختن ما معذور نيستند... و هر كه ما را نشناسد و انكارمان هم نكند گمراه است تا به هدايتى كه خداوند بر او واجب فرموده است، يعنى وجوب اطاعت از ما، باز گردد و اگر بر گمراهى خويش بميرد خداوند با او هر چه خواهد كند.

۱۰۵.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه شريفه «وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ اُوتِىَ خَيْراً كَثيراً » ـ : مقصود فرمانبرى از خدا و شناخت امام است.

۱۰۶.امام صادق عليه السلامـ در دعايى كه به زراره آموخت ـ : خدايا! خود را به من بشناسان، زيرا اگر تو خود را به من نشناسانى پيامبرت را نخواهم شناخت، خدايا! پيامبرت را به من بشناسان كه اگر پيامبرت را به من نشناسانى حجّت تو را نخواهم شناخت، خدايا حجّت خود را به من بشناسان كه اگر حجّت خود را به من نشناسانى از دينت به كژ راهه خواهم افتاد.

۱۰۷.امام رضا عليه السلامـ در زيارت قبور ائمّهـ : سلام بر جايگاههاى شناخت الهى... هر كه ايشان را شناسد خداى را شناخته است و هر كه ايشان را نشناسد خداى را نشناخته است.

۱۰۴.الإمام الصادق عليه السلام :نَحنُ الَّذينَ فَرضَ اللّهُ طاعَتَنا ، لا يَسَعُ النّاسَ إلاّ مَعرِفَتُنا ، ولا يُعذَرُ النّاسُ بِجَهالَتِنا ... ومَن لَم يَعرِفنا ولم يُنكِرنا كانَ ضالاًّ حَتّى يَرجِعَ إلَى الهُدَى الَّذِي افتَرَضَ اللّهُ عَلَيهِ مِن طاعَتِنَا الواجِبَةِ ، فَإِن يَمُت عَلى ضَلالَتِهِ يَفعَلُ اللّهُ بِهِ ما يَشاءُ ^۱ .

۱۰۵.عنه عليه السلامـ في قَولِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ :«ومَن يُؤتَ الحِكمَةَ فَقَد اُوتِيَ خَيرًَا كَثيرًا^۲»ـ : طاعَةَ اللّهِ ومَعرِفَةَ الإِمام ^۳ .

۱۰۶.عنه عليه السلامـ في دُعاءٍ عَلَّمَهُ لِزُرارَةَـ : اللّهُمَّ عَرِّفنينَفسَكَ فَإِنَّكَ إن لَم تُعَرِّفني نَفسَكَ لَم أعرِف نَبِيَّكَ ، اللّهُمَّ عَرِّفني رَسولَكَ فَإِنَّكَ إن لَم تُعَرِّفني رَسولَكَ لَم أعرِف حُجَّتَكَ ، اللّهُمَّ عَرِّفني حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إن لَم تُعَرِّفني حُجَّتَكَ ضَلَلتُ عَن ديني ^۴

۱۰۷.الإمام الرضا عليه السلامـ في زِيارَةِ قُبورِ الأَئِمَّةِ عليهم السلامـ : السَّلامُ عَلى مَحالِّ مَعرِفَةِ اللّهِ ... مَن عَرَفَهُم فَقَد عَرَفَ اللّهَ ، ومَن جَهِلَهُم فَقَد جَهِلَ اللّهَ ^۵ .