۱۶۳.امام حسن عليه السلام :ما از خاندانى هستيم كه خداوند با اسلام گراميمان داشته است و ما را برگزيده، انتخابمان كرده است و هر گونه پليدى و رجس را از ما دور كرده كاملاً پاكمان گردانيده است. پليدى و رجس، همان شكّ است و ما هرگز در وجود خداى حقّ و دين او ترديد نمى كنيم. خداوند ما را از هرگونه سست رأيى و گمراهى پاك گردانيده است.

۱۶۴.امام باقر عليه السلام :ما توصيف نمى شويم و چگونه گروهى توصيف مى شوند كه خداوند رجس را كه همان شكّ است از ايشان دور كرده است؟!

۱۶۵.امام صادق عليه السلام :انبيا و اوصيا گناهى ندارند، زيرا معصوم و پاكند.

۱۶۶.امام صادق عليه السلام :شكّ و گناه در آتش است و اينها نه از ما هستند و نه به سوى ما روانند.

۱۶۷.امام صادق عليه السلام :درباره آيه «اِنَّما يُريدُ اللّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ البيتِ ويُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً» فرمود: رجس همان شكّ است.

۱۶۸.امام رضا عليه السلام :خداوند عزّوجل پس از پيامبرى و دوستى، امامت را در مرتبه سوم به ابراهيم خليل اختصاص داد و اين را فضيلتى قرار داد كه او را بدان مشرّف گردانيد و با آن ستودش و فرمود: «من تو را پيشواى مردم گردانيدم» . ابراهيم خليل عليه السلام از سرِ شادى عرض كرد: «فرزندانم را هم» ؟ خداوند در پاسخ او فرمود: «پيمان من ستمكاران را در بر نگيرد» . بدين ترتيب اين آيه، امامت هر ستمگرى را تا روز رستاخيز باطل گرداند و امامت، تنها در برگزيدگان خواهد بود. سپس خداوند او را چنين گرامى داشت كه امامت را در نسل او كه اهل طهارت و برگزيدگى بودند قرار داد و فرمود: «و به او اسحاق و فرزند زاده اى چون يعقوب را بخشيديم وهمه را از شايستگان گردانيديم وهمه را پيشوايانى ساختيم كه به امر ما هدايت مى كردند و انجام دادن كارهاى نيك و بر پاى داشتن نماز و دادن زكات را به آنها وحى كرديم و همه پرستنده ما بودند» .

۱۶۳.الإمام الحسن عليه السلام :إنّا أهلُ بَيتٍ أكرَمَنَا اللّهُ بِالإِسلامِ ، واختارَنا واصطَفانا واجتَبانا ، فَأَذهَبَ عَنَّا الرِّجسَ وطَهَّرَنا تَطهيرًا ، والرِّجسُ هُوَ الشَّكُّ ، فَلا نَشُكُّ فِي اللّهِ الحَقِّ ودينِهِ أبَدًا ، وطَهَّرَنا مِن كُلِّ أفنٍ وغَيَّةٍ ^۱ .

۱۶۴.الإمام الباقر عليه السلام :إنّا لا نوصَفُ ، وكَيفَ يوصَفُ قَومٌ رَفَعَ اللّهُ عَنهُمُ الرِّجسَ ، وهُوَ الشَّكُّ ؟ ! ^۲ .

۱۶۵.الإمام الصادق عليه السلام :الأَنبِياءُ والأَوصِياءُ لا ذُنوبَ لَهُم، لِأَنَّهُم مَعصومونَ مُطَهَّرونَ ^۳ .

۱۶۶.عنه عليه السلام :إنَّ الشَّكَّ والمَعصِيَةَ فِي النّارِ ، لَيسا مِنّا ولا إلَينا ^۴ .

۱۶۷.عنه عليه السلامـ في قَولِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ :«إنَّما يُريدُ اللّهُ لِيُذهِبَ عَنكُمُ الرِّجسَ أهلَ البَيتِ ويُطَهِّرَكُم تَطهيرًا»ـ : الرِّجسُ هُوَ الشَّكُّ ^۵ .

۱۶۸.الإمام الرضا عليه السلام :إنَّ الإِمامَةَ خَصَّ اللّهُ عَزَّوجَلَّ بِها إبراهيمَ الخَليلَ عليه السلام بَعدَ النُّبُوَّةِ والخُلَّةِ ، مَرتَبَةً ثالِثَةً ، وفَضيلَةً شَرَّفَهُ بِها وأشادَ بِها ذِكرَهُ ، فَقالَ : «إنّي جاعِلُكَ لِلنّاسِ إمامًا» ، فَقالَ الخَليلُ عليه السلام سُرورًا بِها : «ومِن ذُرِّيَّتي» ؟ قالَ اللّهُ تَبارَكَ وتَعالى : «لا يَنالُ عَهدِي الظّالِمينَ^۶» . فَأَبطَلَت هذِهِ الآيَةُ إمامَةَ كُلِّ ظالِمٍ إلى يَومِ القِيامَةِ ، وصارَت فِي الصَّفوَةِ . ثُمَّ أكرَمَهُ اللّهُ تَعالى بِأَن جَعَلَها في ذُرِّيَّتِهِ أهلِ الصَّفوَةِ والطَّهارَةِ ، فَقالَ : «ووَهَبنا لَهُ إسحاقَ ويَعقوبَ نافِلةً وكُلاًّ جَعَلنا صالِحينَ * وجَعَلناهُم أَئِمَّةً يَهدونَ بِأَمرِنا وأوحَينا إلَيهِم فِعلَ الخَيراتِ وإقامَ الصَّلاةِ وإيتاءَ الزَّكاةِ وكانوا لَنا عابِدينَ^۷»^۸ .