۳۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در توصيف على عليه السلامـ : او سرور اوصياست، نيك بختى به او پيوند خورده است و مرگ در راه فرمانبرى از او شهادت است، نام او در تورات كنار نام من است، همسر او صدّيقه كبرا دختر من است، دو پسر او سروران جوانان بهشتى دو پسر من هستند، او با آن دو و امامان پس از ايشان حجّتهاى خدا هستند بر خلق او پس از پيامبران و آنها درهاى دانش هستند در ميان امّت من، هر كه از ايشان پيروى كند از آتش رهايى يابد و هر كه به آنها اقتدا كند به راه راست هدايت شود، خداوند عزّوجل محبّت آنها را به بنده اى نبخشيده مگر آن كه او را در بهشت وارد كرده است.

۳۱۲.امام على عليه السلام :ما اهل بيت، شجره نبوّت و جايگاه رسالت و مكان آمد و شد فرشتگان و خانه رحمت و خاستگاه دانش هستيم.

۳۱۳.امام على عليه السلام :پنج سرشت تنها از آنِ ماست: گشاده زبانى، زيبايى، بخشش، دليرى و منزلت نزد زنان.

۳۱۴.امام على عليه السلام :هنگامى كه از امام على عليه السلام درباره اوصاف قريش پرسيدند فرمود: امّا بنى مخزوم، گل خوشبوى قريش هستند. هم صحبتى با مردانشان و زناشويى با زنانشان را دوست داريم و امّا بنى عبد شمس، دورانديش ترين قريش مى باشند و در حمايت و نگهدارى آن چه پشت سرشان دارند استوارترند و امّا ما بخشنده تريم آن چه را كه در دستمان است و سخاوتمندتريم به جان دادن هنگام مرگ و ايشان (بنى عبد شمس) بيشترند و فريبنده تر و زشت روتر و ما فصيحتر و نيكخواهتر و خوشروتر هستيم.

۳۱۵.امام على عليه السلامـ در خطبه اى كه پيرامون فضائل اهل بيت ايراده كردهـ : آيات كريمه و مدح و منقبت قرآن درباره ايشان نازل شده و آنان گنج هاى خداوند بخشنده هستند، اگر به گفتار لب بگشايند راست گويند و اگر خاموش باشند ديگرى بر آنان پيشى نگيرد.

۳۱۶.امام على عليه السلام :سوگند به خدا، رساندن پيغامها و وفاى به وعده ها و همه معانى را ياد گرفتم و ابواب علم و معرفت و راه روشن در نزد ما اهل بيت است.

۳۱۱.عنه صلى الله عليه و آلهـ في صِفَةِ عَلِيٍّ عليه السلامـ : هُوَ سَيِّدُ الأَوصِياءِ ، اللُّحوقُ بِهِ سَعادَةٌ ، والمَوتُ في طاعَتِهِ شَهادَةٌ ، وَاسمُهُ فِي التَّوراةِ مَقرونٌ إلَى اسمِي ، وزَوجَتُهُ الصِّدّيقَةُ الكُبرى ابنَتي ، وابناهُ سَيِّدا شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ ابنايَ ، وهُوَ وهُما والأَئِمَّةُ بَعدَهُم حُجَجُ اللّهِ عَلى خَلقِهِ بَعدَ النَّبِيّينَ ، وهُم أبوابُ العِلمِ في اُمَّتي ، مَن تَبِعَهُم نَجا مِنَ النّارِ ، ومَنِ اقتَدى بِهِم هُدِيَ إلى صِراطٍ مُستَقيمٍ ، لَم يَهَبِ اللّهُ عَزَّوجَلَّ مَحَبَّتَهُم لِعَبدٍ إلاّ أدخَلَهُ اللّهُ الجَنَّةَ ^۱ .

۳۱۲.الإمام عليّ عليه السلام :إنّا أهلَ البَيتِ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ ، ومَوضِعُ الرِّسالَةِ ، ومُختَلَفُ المَلائِكَةِ ، وبَيتُ الرَّحمَةِ ، ومَعدِنُ العِلم ^۲ .

۳۱۳.عنه عليه السلام :خُصِّصنا بِخَمسَةٍ : بِفَصاحَةٍ ، وصَباحَةٍ ، وسَماحَةٍ ، ونَجدَةٍ ، وحُظوَةٍ عِندَ النِّساءِ ^۳ .

۳۱۴.عنه عليه السلامـ لَمّا سُئِلَ عَن قُرَيشٍـ : أمّا بَنو مَخزومٍ فَرَيحانَةُ قُرَيشٍ ، نُحِبُّ حَديثَ رِجالِهِم ، والنّكاحَ في نِسائِهِم . وأمّا بَنو عَبدِ شَمسٍ فَأَبعَدُها رَأيًا ، وأمنَعُها لِما وَراءَ ظُهورِها . وأمّا نَحنُ فَأَبذَلُ لِما في أيدينا ، وأسمَحُ عِندَ المَوتِ بِنُفوسِنا ، وهُم أكثَرُ وأمكَرُ وأنكَرُ ، ونَحنُ أفصَحُ وأنصَحُ وأصبَحُ ^۴ .

۳۱۵.عنه عليه السلامـ في خُطبَةٍ يَذكُرُ فيها فَضائِلَ أهلِ البَيتِ عليهم السلامـ : فيهِم كَرائِمُ القُرآنِ ، وهُم كُنوزُ الرَّحمنِ ، إن نَطَقوا صَدَقوا ، وإن صَمَتوا لَم يُسبَقوا ^۵ .

۳۱۶.عنه عليه السلام :تَاللّهِ ، لَقَد عُلِّمتُ تَبليغَ الرِّسالاتِ ، وإتمامَ العِداتِ ، وتَمامَ الكَلِماتِ ،
وعِندَنا أهلَ البَيتِ أبوابُ الحِكَمِ ، وضِياءُ الأَمرِ ^۶ .