۳۲۷.امام باقر عليه السلام :ما حجّت خدا، درِ خدا، زبان خدا، چهره خدا، چشم خدا در ميان مردم و عهده داران امر الهى در ميان بندگان اوييم.

۳۲۸.امام باقر عليه السلام :ما اهل خانه رحمت و شجره نبوّت و كان حكمت و در جايگاه فرشتگان و مكان فرو آمدن وحى ايم.

۳۲۹.امام باقر عليه السلام :ما كسانى هستيم كه (دين) با ما آغاز و با ما پايان مى پذيرد. ما امامان هدايت و چراغهاى تاريكى و گلدسته رهنمايى هستيم. ماييم نخستينيان و پايانيان.

۳۳۰.امام باقر عليه السلام :ما هر گاه فردى را ببينيم حقيقت ايمان وحقيقت نفاق را در او در مى يابيم.

۳۳۱.امام صادق عليه السلام :ما گروهى هستيم كه خداوند عزّوجل فرمانبرى از ما را فرض كرده است. انفال و برگزيده اموال از آن ماست. ما راسخان در دانشيم. ما رشكيدگانى هستيم كه خداوند درباره آنها فرموده: «يا مردم بر آنها به سبب آن چه خداوند از فضل خود بديشان داده حسادت مى ورزند».

۳۳۲.امام صادق عليه السلام :ما خاندانى هستيم كه سنگرهاى دانش و نشانه هاى نبوّت و آگاهى از قرآن و داورى بين مردم در ميان ما نهاده شده است.

۳۳۳.امام صادق عليه السلام :خداوند عز و جل با امامان هدايت كه از خاندان پيامبر ما هستند از دينش پرده بر داشته و با آنها راه روشنش را آشكار نموده و با ايشان، كليد از نهفته هاى دانشش برگرفته است.

۳۳۴.امام صادق عليه السلام :ما شجره نبوّت و خانه رحمت و كليدهاى حكمت و كان دانش و جايگاه رسالت و مكان آمد و شد فرشتگان و جاى اسرار الهى هستيم. ما سپرده خدا در ميان بندگان و پردگيان بزرگ خدا و پيمان پروردگاريم. پس هر كس به عهد و پيمان ما وفا كند به پيمان خدا وفا كرده و هر كه آن را پاس بدارد عهد وپيمان الهى را پاس داشته است.

۳۲۷.الإمام الباقر عليه السلام :نَحنُ حُجَّةُ اللّهِ ، ونَحنُ بابُ اللّهِ ، ونَحنُ لِسانُ اللّهِ ، ونَحنُ وَجهُ اللّهِ، ونَحنُ عَينُ اللّهِ في خَلقِهِ ، ونَحنُ وُلاةُ أمرِ اللّهِ في عِبادِهِ ^۱ .

۳۲۸.عنه عليه السلام :نَحنُ أهلُ بَيتِ الرَّحمَةِ ، وشَجَرَةُ النَّبُوَّةِ ، ومَعدِنُ الحِكمَةِ ، ومَوضِعُ المَلائِكَةِ، ومَهبَطُ الوَحيِ ^۲ .

۳۲۹.عنه عليه السلام :نَحنُ مَن بِنا يُفتَحُ ، وبِنا يُختَمُ ، ونَحنُ أئِمَّةُ الهُدى ، ونَحنُ مَصابيحُ الدُّجى ، ونَحنُ مَنارُ الهُدى ، ونَحنُ السّابِقونَ ، ونَحنُ الآخِرونَ ^۳ .

۳۳۰.عنه عليه السلام :إنّا لَنَعرِفُ الرَّجُلَ إذا رَأَيناهُ بِحَقيقَةِ الإيمانِ وحَقيقَةِ النِّفاقِ ^۴ .

۳۳۱.الإمام الصادق عليه السلام :نَحنُ قَومٌ فَرَضَ اللّهُ عَزَّوجَلَّ طاعَتَنا ، لَنَا الأَنفالُ ، ولَنا صَفوُ المالِ ، ونَحنُ الرّاسِخونَ فِي العِلمِ ، ونَحنُ المَحسودونَ الَّذينَ قالَ اللّهُ : «أم يَحسُدونَ النّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللّهُ مِن فَضلِهِ^۵»^۶ .

۳۳۲.عنه عليه السلام :إنّا أهلُ بَيتٍ عِندَنا مَعاقِلُ العِلمِ ، وآثارُ النُّبُوَّةِ ، وعِلمُ الكِتابِ ، وفَصلُ ما بَينَ النّاسِ ^۷ .

۳۳۳.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ عَزَّوجَلَّ أوضَحَ بِأَئِمَّةِ الهُدى مِن أهلِ بَيتِ نَبِيِّنا عَن دينِهِ ، وأبلَجَ بِهِم عَن سَبيلِ مِنهاجِهِ ، وفَتَحَ بِهِم عَن باطِنِ يَنابِيعِ عِلمِهِ ^۸ .

۳۳۴.عنه عليه السلام :نَحنُ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ ، وبَيتُ الرَّحمَةِ ، ومَفاتيحُ الحِكمَةِ ، ومَعدِنُ العِلمِ ، ومَوضِعُ الرِّسالَةِ ، ومُختَلَفُ المَلائِكَةِ ، ومَوضِعُ سِرِّ اللّهِ ، ونَحنُ وَديعَةُ اللّهِ في
عِبادِهِ ، ونَحنُ حَرَمُ اللّهِ الأَكبَرُ ، ونَحنُ ذِمَّةُ اللّهِ ، ونَحنُ عَهدُ اللّهِ . فَمَن وَفى بِعَهدِنا فَقَد وَفى بِعَهدِ اللّهِ ، ومَن خَفَرَها فَقَد خَفَرَ ذِمَّةَ اللّهِ وعَهدَهُ ^۹ .