۵۲۷.عبداللّه بن بكير:به امام صادق عليه السلام عرض كردم: ابو بصير به من گفته كه از شما شنيده است كه فرموده اى: اگر علم ما فزونى نمى يافت هر آينه پايان مى پذيرفت. امام عليه السلام فرمود: آرى. من گفتم: چيزى بر شما افزوده مى شود كه نزد پيامبرخدا صلى الله عليه و آله نبوده است؟ فرمود: خير، اگر چنين باشد بر پيامبرخدا صلى الله عليه و آله وحى و براى ما باز گفته مى شود.

۵۲۸.امام صادق عليه السلام :چيزى از درگاه خداوند عز و جل صادر نمى شود، مگر آن كه نخست از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آغاز شود و سپس به اميرالمؤمنين عليه السلام برسد و همين طور، يكى پس از ديگرى تا آخرين ما از نخستين ما اعلم نباشد.

۵۲۹.سليمان ديلمى:به امام صادق عليه السلام عرض كردم: شنيده ام كه بارها فرموده اى: اگر به علم ما افزوده نمى شد، هر آينه پايان مى پذيرفت. سپس فرمود: امّا علم به حلال و حرام را خداوند به كمال براى پيامبرش صلى الله عليه و آله فرو مى فرستد و در حلال و حرام، بر امام چيزى افزوده نمى گردد. به او عرض كردم: پس اين افزايش چيست؟ فرمود: در امور ديگرى جز حلال و حرام است. عرض كردم: چيزى بر شما افزوده مى شود كه بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پوشيده مى مانَد و آن را نمى داند؟ فرمود: نه، علم از سوى خداوند مى آيد و جبرئيل آن را به رسول اللّه مى رساند و مى گويد: اى محمّد! خداوند به تو چنين و چنان دستور مى دهد و مى فرمايد: آن را نزد على ببر و او آن را نزد على مى بَرد و مى فرمايد: آن را به حسن بسپار و به همين ترتيب به يكى پس از ديگرى تحويل داده مى شود تا به ما مى رسد و محال است امام چيزى را بداند كه پيامبر و امامِ پيش از او، آن را ندانسته باشند.

۵۲۷.عَبدُ اللّهِ بنُ بُكَيرٍ :قُلتُ لِأَبي عَبدِاللّه عليه السلام : أخبَرَني أبو بَصيرٍ أنَّهُ سَمِعَكَ تَقولُ : لَولا أنّا نُزادُ لَأَنفَدنا ، قالَ : نَعَم ، قُلتُ : تَزدادونَ شَيئًا لَيسَ عِندَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ؟ فَقالَ : لا ، إذا كانَ ذلِكَ كانَ إلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله وَحيًا وإلَينا حَديثًا ^۱ .

۵۲۸.الإمام الصادق عليه السلام :لَيسَ يَخرُجُ شَيءٌ مِن عِندِ اللّه عَزَّوجَلَّ حَتّى يُبدَأَ بِرَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، ثُمَّ بِأَميرِ المُؤمِنينَ عليه السلام ، ثُمَّ بِواحِدٍ بَعدَ واحِدٍ لِكَي لا يَكونَ آخِرُنا أعلَمَ مِن أوَّلِنا ^۲ .

۵۲۹.سُلَيمانُ الدَّيلَمِيُّ :سَأَلتُ أبا عَبدِ اللّهِ عليه السلامفَقُلتُ لَهُ : سَمِعتُكَ وأنتَ تَقولُ غَيرَ مَرَّةٍ : لَولا أنّا نَزدادُ لَأَنفَدنا ، فَقالَ : أمَّا الحَلالُ والحَرامُ فَقَد أنزَلَ اللّهُ عَلى نَبِيِّهِ صلى الله عليه و آله بِكَمالِهِ ، وما يُزادُ الإِمامُ في حَلالٍ ولا حَرامٍ . قُلتُ لَه : فَما هذِهِ الزِّيادَةُ ؟ فَقالَ : في سائِرِ الأَشياءِ سِوَى الحَلالِ والحَرامِ. قُلتُ: تَزدادونَ شَيئًا يَخفى عَلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ولا يَعلَمُهُ ؟ فَقالَ : لا ، إنَّما يَخرُجُ العِلمُ مِن عِندِ اللّهِ فَيَأتي بِهِ المَلَكُ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله فَيَقولُ : يا مُحَمَّدُ ، رَبُّكَ يَأمُرُكَ بِكَذا وكَذا ، فَيَقولُ : اِنطَلِق بِهِ إلى عَلِيٍّ ، فَيَأتي بِهِ عَلِيًّا عليه السلامفَيَقولُ : اِنطَلِق بِهِ إلَى الحَسَنِ ، فَلا يَزالُ هكَذا يَنطَلِقُ بِهِ إلى واحِدٍ بَعدَ واحِدٍ ، حَتّى يَخرُجَ إلَينا ، ومُحالٌ أن يَعلَمَ الإِمامُ شَيئًا لَم يَعلَمهُ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله والإِمامُ مِن قَبلِهِ ^۳ .