۷۱۷.ياسر خادم:امام رضا عليه السلام هرگاه تنها مى شد، اطرافيان و خدمتكاران خرد و كلان خود را گرد مى آورْد و با آنها سخن مى گفت و همدمشان مى شد و سرگرمشان مى كرد و هرگاه بر سر سفره مى نشست هيچ كوچك و بزرگى ـ حتّى مهتر اسبان و رگزن ـ را فروگذار نمى كرد و او را بر سر سفره مى نشانْد.
۷۱۸.نادر خادم:هرگاه يكى از ما [خدمتگزاران] مشغول خوردن غذا بود، امام رضا عليه السلاماو را به كارى نمى خواند تا از خوردن آسوده گردد.
۷۱۹.ياسر خادم و نادر هر دو مى گويند:امام رضا عليه السلام به ما فرمود: هرگاه من در حالى كه مشغول خوردن هستيد بر سر شما در آمدم، برنخيزيد تا از خوردن آسوده شويد. و چه بسا جمعى از ما را احضار مى كرد و به حضرت عليه السلامعرض مى شد كه ايشان مشغول خوردن هستند و امام عليه السلاممى فرمود: رهايشان كن تا از خوردن آسوده گردند.
۷۲۰.عبداللّه بن صلت به نقل از مردى از اهل بلخ مى گويد:در سفر امام رضا عليه السلامبه خراسان، همراه ايشان بودم. روزى دستور داد برايش سفره بگسترانند و همه غلامان خود را از سياه گرفته تا ديگران بر سفره گرد آورد. عرض كردم: قربانت گردم، كاش، سفره ايشان را جدا مى كردى. امام عليه السلامفرمود: دست بردار، خداوند تبارك و تعالى يكى است و پدر هم يكى و مادر هم يكى و پاداش به اعمال است.
