۸۴۲.جابر از امام باقر عليه السلام:آل محمّد عليهم السلام همان ريسمان خدايند كه ما را به چنگ زدن بدان فرمان داده و فرموده است: «و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده مشويد» .

۸۴۳.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه«همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد»ـ : آن ريسمان ما هستيم.

۸۴۴.امام صادق عليه السلام :چه مانعى دارد كه هرگاه مردم با شما سخن گفتند به آنها بگوييد: ما از همان راهى رفته ايم كه خدا رفته است و همان چيزى را برگزيده ايم كه خدا برگزيده است. خداوند سبحان محمّد صلى الله عليه و آله را برگزيد و آل محمّد را براى ما گزينش فرموده؛ پس ما به برگزيدگان از جانب خداى عز و جلتمسّك جسته ايم.

۸۴۵.امام صادق عليه السلام :دروغ مى گويد كسى كه مدعى است ما را شناخته اما به دامن ديگران چنگ آويخته است.

۸۴۶.يونس بن عبدالرحمن:به امام كاظم عليه السلام عرض كردم: چگونه موحد باشم ؟ فرمود: اى يونس! بدعتگذار مباش، كسى كه به رأى خود نظر دهد هلاك شود و هركه اهل بيت پيامبرش را رها كند گمراه گردد و كسى كه كتاب خدا و گفتار پيامبرش را فرو گذارد كافر شود.

۸۴۷.سويد سائى:امام كاظم عليه السلام در نامه اى به من نوشت: قبل از هر چيز لازم است به تو بگويم كه من در همين شبها از دنيا خواهم رفت و از اين بابت نه بى تابم و نه نادم و نه در آن چه خداوند حكم كرده و تحقق آن قطعى است شكّ و ترديد دارم؛ پس به دستگيره دين، يعنى آل محمّد صلوات اللّه عليه و عليهم و به دستگيره استوار، يعنى اوصياى آنها يكى پس از ديگرى، چنگ زن و در برابر آن چه گفتند تسليم و راضى باش.
گفتنى است احاديثى كه بر وجوب تمسّك به اهل بيت دلالت دارند بيش از حدّ تواترند، از جمله حديث ثقلين كه در بخش سوم، فصل اول، عنوان «همسنگ قرآن»، گذشت.

۸۴۲.جابِرٌ عَنِ الإِمامِ الباقِرِ عليه السلام :آلُ مُحَمَّدٍ عليهم السلامهُم حَبلُ اللّهِ الَّذي أمَرَنا بِالاِعتِصامِ بِهِ ، فَقالَ : «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللّهِ جَميعًا ولا تَفَرَّقوا^۱» .

۸۴۳.الإمام الصادق عليه السلامـ في قَولِهِ تَعالى :«وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللّهِ جَميعًا»ـ : نَحنُ الحَبلُ ^۲ .

۸۴۴.عنه عليه السلام :ما يَمنَعُكُم إذا كَلَّمَكُمُ النّاسُ أن تَقولوا لَهُم : ذَهَبنا مِن حَيثُ ذَهَبَ اللّهُ ، وَاختَرنا مِن حَيثُ اختارَ اللّهُ . إنَّ اللّهَ سُبحانَهُ اختارَ مُحَمَّدًا صلى الله عليه و آله وَاختارَ لَنا آلَ مُحَمَّدٍ ، فَنَحنُ مُتَمَسِّكونَ بِالخِيَرَةِ مِنَ اللّهِ عَزَّوجَلَّ ^۳ .

۸۴۵.عنه عليه السلام :كَذَبَ منَ زَعَمَ أنَّهُ يَعرِفُنا وهُوَ مُتَمَسِّكٌ بِعُروَةِ غَيرِنا ^۴ .

۸۴۶.يونُسُ بنُ عَبدِ الرَّحمنِ :قُلتُ لِأَبِي الحَسَنِ الأَوَّلِ عليه السلام : بِمَ اُوَحِّدُ اللّهَ ؟ فَقالَ : يا يونُسُ ، لا تَكونَنَّ مُبتَدِعًا ، مَن نَظَرَ بِرَأيِهِ هَلَكَ ، ومَن تَرَكَ أهلَ بَيتِ نَبِيِّهِ صلى الله عليه و آله ضَلَّ ، ومَن تَرَكَ كِتابَ اللّهِ وقَولَ نَبِيِّهِ كَفَرَ ^۵ .

۸۴۷.سُوَيدٌ السّائِيُّ :كَتَبَ إلَيَّ أبُو الحَسَنِ الأَوَّلُ عليه السلام في كتِابٍ : إنَّ أوَّلَ ما أنعى إلَيكَ نَفسي في لَيالِيَّ هذِهِ ، غَيرَ جازِعٍ ولا نادِمٍ ، ولا شاكٍّ فيما هُوَ كائِنٌ مِمّا قَضَى اللّهُ وحَتَمَ ، فَاستَمسِك بِعُروةِ الدّينِ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِ وعَلَيهِم ، وَالعُروَةُ الوُثقى الوَصِيُّ بَعدَ الوَصِيِّ ، وَالمُسالَمَةُ وَالرِّضا بِما قالوا ^۶ .
أقول : الأحاديث التي تدلّ على وجوب التمسّك بأهل البيت فوق حدّ التواتر، منها حديث الثقلين ، وقد مرّ في القسم الثالث / الفصل الأوّل/عِدل القرآن ، فراجع ص 178 و 179 .