6 / 3

حكمت

۱۰۱۶.امام صادق عليه السلام:هر كه ما اهل بيت را دوست بدارد و دوستى ما را در قلبش تحقق بخشد، چشمه هاى حكمت بر زبانش جارى گردد و ايمان در دلش نو شود.

6 / 4

كامل شدن دين

۱۰۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دوست داشتن اهل بيت من و فرزندانم، كمال دين است.

۱۰۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :برترى خاندان و اهل بيت و ذريّه من، مانند برترى آب بر چيزهاى ديگر است. با آب است كه همه چيز باقى و زنده مى ماند، چنان كه خداى تبارك و تعالى فرموده: «و هر چيز زنده اى را از آب پديد آورديم. آيا ايمان نمى آورند؟» . با محبّت اهل بيت و خاندان و ذريّه من است كه دين كامل مى شود.

6 / 5

خوشحالى هنگام مرگ

۱۰۱۹.عبداللّه بن وليد:در زمان مروان به خدمت ابوعبداللّه (حضرت صادق عليه السلام) رسيديم. پرسيد: شما كيستيد؟ عرض كرديم: از مردم كوفه هستيم. فرمود: مردم هيچ شهرى، به اندازه كوفه دوستدار ما نيستند، به ويژه اين گروه. خداوند عز و جل شما را به موضوعى رهنمون شد كه ديگر مردم آن را نمى دانند، شما ما را دوست داريد و مردم دشمنمان مى دارند، شما از ما پيروى مى كنيد و مردم از ما سرپيچى مى كنند، شما ما را قبول داريد و مردم ما را قبول ندارند. خداوند، زندگى و مرگ شما را چون زندگى و مرگ ما قرار دهد. گواهى مى دهم كه پدرم مى فرمود: هريك از شما زمانى كه نفسش به اين جا رسد ـ و با دست خود به گلويش اشاره فرمود ـ چيزى را مشاهده خواهد كرد كه خداوند به واسطه آن، چشمش را روشن كند و شاد و خوشحال شود. خداى عز و جل در كتاب خود فرموده است: «و قطعاً پيش از تو نيز رسولانى فرستاديم و براى آنان زنان و فرزندانى قرار داديم» . ما فرزندان رسول خدا صلى الله عليه و آله هستيم.

6 / 3

الحِكمَة

۱۰۱۶.الإمام الصادق عليه السلام :مَن أحَبَّنا أهلَ البَيتِ وحَقَّقَ حُبَّنا في قَلبِهِ جَرَت يَنابيعُ الحِكمَةِ عَلى لِسانِهِ ، وجُدِّدَ الإِيمانُ في قَلبِهِ ^۱ .

راجع : ص 672 / 1060 .

6 / 4

اِستِكمالُ الدّينِ

۱۰۱۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :حُبُّ أهلِ بَيتي وذُرِّيَّتِي استِكمالُ الدّينِ ^۲ .

۱۰۱۸.عنه صلى الله عليه و آله :فَضلُ عَشيرَتي وأهلِ بَيتي وذُرِّيَّتي كَفَضلِ الماءِ عَلى كُلِّ شَيءٍ ، بِالماءِ يَبقى كُلٌّ ويَحيى كَما قالَ رَبّي تبارَكَ وتَعالى : «وجَعَلنا مِنَ المَاءِ كُلَّ شَيءٍ حَيٍّ أفَلا يُؤمِنونَ^۳» ومَحَبَّةُ ^۴ أهلِ بَيتي وعَشيرَتي وذُرِّيَّتي يَستَكمِلُ الدّينَ ^۵ .

6 / 5

الاِغتِباطُ عِندَ المَوتِ

۱۰۱۹.عَبدُ اللّهِ بنُ الوَليدِ :دَخَلنا عَلى أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلامفي زَمَنِ مَروانَ فَقالَ : مَن أنتُم ؟ فقُلنا : مِن أهلِ الكوفَةِ ، فَقالَ : ما مِن بَلدَةٍ مِنَ البُلدانِ أكثَرُ مُحِبًّا لَنا مِن أهلِ الكوفَةِ ، ولاسِيَّما هذِهِ العِصابَةَ . إنَّ اللّهَ جَلَّ ذِكرُهُ هَداكُم لِأَمرٍ جَهِلَهُ النّاسُ ، وأحبَبتُمونا وأبغَضَنَا النّاسُ ، وَاتَّبَعتُمونا وخالَفَنَا النّاسُ ، وصَدَّقتُمونا وكَذَّبَنَا النّاسُ ، فَأَحياكُمُ اللّهُ مَحيانا ، وأماتَكُم مَماتَنا ، فَأَشهَدُ عَلى أبي أنَّهُ
كانَ يَقولُ : ما بَينَ أحَدِكُم وبَينَ أن يَرى ما يُقِرُّ اللّهُ بِهِ عَينَهُ وأن يَغتَبِطَ إلاّ أن تَبلُغَ نَفسُهُ هذِهِ ـ وأهوى بِيَدِهِ إلى حَلقِهِ ـ وقَد قالَ اللّهُ عَزَّوجَلَّ في كِتابِهِ : «ولَقَد أرسَلنا رُسُلاً مِن قَبلِكَ وجَعَلنا لَهُم أزواجًا وذُرِّيَّةً^۶» ، فَنَحنُ ذُرِّيَّةُ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ^۷ .